Vrijwilligers zijn onmisbaar en onbetaalbaar. Daarom worden ook dit jaar de vrijwilligersprijzen uitgereikt. Voor de Jaap van de Graafprijs (individuele vrijwilligers) zijn genomineerd: Joost Trouw, Monique Spijkerman en Wim Hermans. De kandidaten voor de groepsprijs zijn de surveillanten van Buurtpreventie Bolnes, de Flexers van Present Ridderkerk en de maaltijdbezorgers van Riederborgh.

De surveillanten van Buurtpreventie Bolnes houden de oren en ogen open in het belang van alle inwoners en de leefomgeving. Meerdere keren per week gaan zij de straat op en dragen een steentje bij aan de veiligheid en leefbaarheid van Bolnes. Zij signaleren en melden aan instanties wat er beter zou kunnen in de openbare ruimte, trekken bij verdachte situaties aan de bel of schakelen hulpdiensten in.

Ko en Ina de Wilde trekken bij gelegenheid hun opvallende, gele hesje aan en gaan op pad. Ina: “Surveilleren houdt in dat je een ronde door de wijk loopt, waarbij je goed om je heen kijkt. We letten bijvoorbeeld op kapotte lantaarnpalen, losse stoeptegels en zwerfvuil.”

Minder anoniem
Ina surveilleert na acht jaar nog steeds met veel plezier. “Wij maken regelmatig praatjes. Zo horen wij wat zich afspeelt in de wijk. En als we zien dat iemand zich vreemd gedraagt, houden wij dat in de gaten. Soms heb je een vaste looppartner, soms word je met iemand op pad gestuurd die je niet kent. Dat vind ik het leukst. Je spreekt verschillende mensen en leert bewoners beter kennen. De wijk wordt minder anoniem.” Ko ging een keer in Ina’s plaats mee en was direct verkocht.

Ko: “Ik was zo onder de indruk dat ik dit wel aan mijn lijstje wilde toevoegen. Een veilige, leefbare buurt is niet alleen de verantwoordelijkheid van politie en gemeente, maar ook van ons als bewoners. Surveillanten vallen op. Men ziet dat er opgelet wordt en gaat zich hierdoor anders gedragen. Het aantal auto-inbraken is bijvoorbeeld enorm gedaald. Je werkt samen met een leuke club mensen en doet iets nuttigs. Dat is voor mij het belangrijkste.”

Piet Wijnsema draait al vanaf het begin mee. Hij was vooral nieuwsgierig naar wat Buurtpreventie zou inhouden en welke rol surveillanten zouden hebben. Al snel was duidelijk dat ze geen politierol zouden hebben, maar een oplettende rol. Daar kon hij zich helemaal in vinden. Piet: “Je maakt deel uit van de samenleving. Het is naar mijn mening de bedoeling dat je daaraan bijdraagt. Als surveillant lukt dat heel goed. Je houdt je ogen goed open om de wijk nog veiliger, maar vooral leuker te maken. Het is een relatief kleine moeite.”

Frans en Angelique Lagendijk zijn iets later aangehaakt. In hun woontoren hadden bewoners veel last van hangjongeren. Daar wilden zij iets aan doen en kwamen zo bij Buurtpreventie terecht. Als een van de jongste stellen lopen zij al ruim vijftien jaar mee. Frans: “Wij proberen op te lossen waar mensen zich aan storen. We krijgen verschillende opdrachten mee. Soms delen we bonnen uit aan verkeerd geparkeerde auto’s of ondersteunen bij verkeersexamens. Het is leuk en ook gezond doordat je veel loopt.”

Vuil op straat
Angelique: “Ik loop zelf veel door de wijk. Ik kan mij eraan storen als ik vuil op straat zie, maar ik kan er zelf ook iets aan doen. Ik heb regelmatig bij mensen moeten aanbellen, omdat de sleutel nog in de voordeur zat. Tijdens een ronde spreken mensen je vaak aan en geven complimentjes. Zo merk je dat ons werk gewaardeerd wordt.” “Mensen denken weleens dat surveilleren eng zou zijn. Ik heb zelf nooit een incident meegemaakt. Er zijn weinig vrouwen en ik wil hierbij graag oproepen het te overwegen. Vrouwen voegen een zachtere kant toe aan de benadering van de mensen. Hoe groter en gevarieerder de club, hoe beter wij een oogje in het zeil kunnen houden!”