Er ging afgelopen week een golf van ontzetting door Nederland, want wij hebben weer een party minder. Nu was het houden van thuisfestiviteiten door de coronamaatregelen toch al verboden. 

Maar de hiervoor genoemde party raakt ons allemaal en er is, denk ik, geen Nederlander te vinden die deze party niet heeft meegemaakt of niet mocht meemaken omdat avondjes thuis blijven verboden werd. De Tupperware party is over, van de één op de andere dag besloot het bedrijf met directe verkoop in Nederland te stoppen per 1 maart 2021.

Laat ik voor de jongere jeugd, die nooit van dit fenomeen hebben gehoord, uitleggen waardoor die Tupperware party’s zo beroemd zijn geworden. Zo’n Tupperware party was een avondje uit voor huisvrouwen en het begin van het discrimineren van het mannelijk geslacht. Het was voor de man des huizes en zijn eventuele zoon c.q. zonen namelijk verboden om deze avond bij te wonen.

De vrouw des huizes kon zich opgeven voor een party, dan kwam er een vertegenwoordiger van Tupperware langs en werden vriendinnen, buurvrouwen, zussen en nichten uitgenodigd om als potentiële clientèle te dienen. Na de koffie, met een Jan Hagel erbij, kon de vertegenwoordigster van Tupperware haar waren tonen en uitleggen hoe handig deze attributen toch wel waren voor huishoudelijk gebruik.

Na afloop konden de aanwezigen deze goederen aanschaffen. Dit was een heel spannend moment voor de gastvrouw, want afhankelijk van de waarde van de verkochte plastic dozen mocht zij, uit de uitgestalde attributen, een kadootje uitzoeken. Ik kan mij nog herinneren, nadat ik weer eens een avondje uit huis was gebonjourd voor een party, dat mijn moeder met veel trots een plastic mesje liet zien, wat zij die avond als cadeau had gekregen en welke nieuw in het assortiment was. 

Je kon er fruit mee schillen. Mijn hemel, wat een onding was dit en schillen deed het voor geen meter. Na een poging om er een appel mee te schillen, wat uiteraard niet lukte, heb ik het mesje laten verdwijnen. Niemand die het daarna miste.

Zeehaven
Voordat het Tupperware bericht tot mij kwam, moest ik al eerder een ander negatief bericht verwerken. Ik weet niet of jullie het mee gekregen hebben maar het is voorbij. En ik moet zeggen, ik ben daar enorm van aan het balen geweest.

Ik geloof dat hier en daar hersenen aan het kraken zijn, laat ik het maar aangegeven. Ridderkerk is, sinds 1 januari 2021, geen zeehaven meer, ook dit was een grote schok voor mij. Er komen dus geen zeeschepen en cruiseschepen meer aanleggen in de Ridderkerkse haven. Dit is een klap voor de Ridderkerkse middenstand. Geen toeristen meer die, via onze haven, ons wereldberoemde gouden lijntje komen bewonderen. Ik heb begrepen dat zeeschepen nog wel een eenmalige ontheffing kunnen krijgen en dat Ridderkerk onder de Havenbeveiligingswet blijft vallen. 

Maar zonder dollen, ik vraag mij af wanneer er voor het laatst een zeeschip in Ridderkerk heeft afgemeerd, ik kan het mij niet heugen. Het wordt allemaal kaal op Ridderkerk. Geen trein, geen metro, geen zeehaven en wie weet wat er nog meer volgt.

Hoogwaardig Openbaar Vervoer
Afgelopen week stond het slechte nieuws een beetje op de voorgrond voor Ridderkerk. Zo las ik het bericht dat er in het openbaar vervoer in Rotterdam en omgeving fors bezuinigd moet worden. Het vervoer in Ridderkerk wordt door de RET geregeld. Ridderkerk kan hierdoor ook geraakt gaan worden.

De metropoolregio Rotterdam Den Haag stelt dat het nog jaren zal duren voordat het aantal reizigers weer op het oude niveau is. De metropoolregio is ook opdrachtgever voor bussen, trams en metro’s rond de Maasstad en Den Haag. Vermoedelijk stevent de metropoolregio af op een tekort van 1,7 miljard euro. 

Om de financiële klappen op te vangen is er, door de metropoolregio, voor de komende vier jaar en transitieprogramma opgesteld. Wat dit voor Ridderkerk gaat betekenen laat zich raden, ook voor het openbaar vervoer in Ridderkerk zal dit gevolgen hebben. 

Wat mij brengt bij de plannen voor Hoogwaardig Openbaar Vervoer, die door de gemeenteraad zijn geïnitieerd. Het is af te vragen of dit 4,5 miljoen euro kostende project nog wel doorgang moet vinden. Er wordt zo vaak geroepen: met de kennis van nu had ik zus of zo gedaan.

Met de huidige kennis mag een voortschrijdend inzicht van het Ridderkerks college, met name door wethouder Peter Meij, worden verwacht. Wat voor zin heeft het om een duur project zoals het HOV-project toch is, door te zetten met de kans dat het geld hiervoor voor niets uitgegeven gaat worden.

Ik mag hopen dat de Ridderkerkse raad het college voorlopig terugfluit op dit dossier en het dossier ter heroverweging neemt.