Voordat ik aan de Ridderkerkse strapatsen begin, wil ik even terug naar de persconferentie van vorige week dinsdagavond. Ik moet zeggen: ik heb alleen het gedeelte met Rutte gezien en beluisterd. Toen Hugo de Jonge aan het woord kwam ben ik afgehaakt.

Wat Hugo te zeggen heeft trek ik niet meer, zalvende woorden zonder dat er vaart wordt gezet in de uitvoering van de plannen. Rutte kwam met een beetje perspectief voor jongeren, contactberoepen en winkels die op afspraak open mogen. Waarom mogen winkels op afspraak open, terwijl tijdens de pandemie de supermarkten open bleven en net zoveel mensen toelieten als mogelijk. Over veel besmettingen vanuit de supermarkten heb ik nooit iets gelezen. Winkeliers hebben laten zien dat zij prima regelingen kunnen treffen om het aantal klanten in de winkel te beperken, dus laat dit aan de winkeliers over in plaats van deze “idiote” maatregel.

Maar tussendoor hoorde je Rutte ook zeggen dat hij bij de volgende persconferentie nog wat mooie dingen voor het volk zal toestaan. Op 9 maart namelijk doet Rutte een Erdogannetje. Dan gaat hij vertellen dat de horeca en de terrassen weer beperkt open mogen.

Hiermee hoopt hij op 17 maart aanstaande weer als stemmentrekker te kunnen dienen voor de VVD en zo nog vier jaar aan de macht te blijven. Er zullen er weer genoeg intrappen.

Afval
Vorig weekend en de dagen erna ben ik heerlijk aan het wandelen geweest in ons dorp. Het weer was er prima voor, maar beste mensen: ik ben geschrokken van het afval dat op straat gedeponeerd wordt. Niet normaal meer. Bij het aanzien daarvan zou ik soms willen weten of het bij de mensen, die geen moeite nemen hun afval in een prullenbak te deponeren, ook zo’n enorme kolerezooi in huis is.

Van de troep op straat kan je moeilijk de gemeente Ridderkerk de schuld geven. Dit heeft te maken met de opvoeding die je van huis uit hebt meegekregen. Wanneer daar alles achter je kont wordt opgeruimd, dan is de kans zeer klein dat je zelf iets deponeert op de plaats waar het thuis hoort.

Overigens viel het mij op dat Ridderkerkers frequente kauwgomgebruikers zijn. Maar ook hierin kennen de inwoners geen discipline, kijkende naar de straten in het centrum waar het op de grond bezaaid ligt met uitgekauwde kauwgom. Wekelijks is in het centrum een gemeenteambtenaar bezig om de achtergebleven kauwgom te verwijderen, een gebed zonder end.

Wanneer ik dan de gedragen mondkapjes, uitgekauwde kauwgom en andere troep zie liggen, dan heb ik weinig hoop dat het ooit nog goed gaat komen. Zou het een optie kunnen zijn dat de gemeente Ridderkerk de prullenbakken gaat vervangen door blikvangers. Daar kan meer in en is wellicht uitnodigender om afval in te gooien dan een prullenbak die negen van de tien keer vol is.

Maar alles valt en staat uiteindelijk met opvoeding en zelfdiscipline.

Helden?
Volgens van Dale is de betekenis van Held c.q. helden 'iemand die uitblinkt door moed'.  Nu las ik dat het deze week, van 1 tot en met 7 maart, de landelijke week is van de Afvalhelden. Een week waarin afvalmedewerkers in het zonnetje worden gezet.

Volgens mij beginnen we nu toch een beetje door te slaan met het vereren van mensen die zijn ingehuurd om deze werkzaamheden uit te voeren. Dat er door de coronacrisis extra huishoudelijk afval wordt geproduceerd, is te verklaren met het feit dat er thuis moet worden gewerkt. Een logisch gevolg is dan dat bedrijfsafval afneemt en huishoudelijk afval toeneemt.

Ik zal niet ontkennen dat de afvalmedewerkers, in het verleden gewoon vuilnisman geheten, goed werk verrichten. Maar er valt ook best iets van kritiek op te leveren, volgens wethouder Japenga hebben de afvalmedewerkers een enorme inzet getoond tijdens de moeilijke weersomstandigheden de afgelopen periode. Maar hoe zat het ook al weer met die week dat er geen GTF-afval werd opgehaald, vanwege de gladheid, terwijl de mussen zo ongeveer dood van het dak vielen en de gladheid als sneeuw voor de zon verdwenen was?

Er zijn nog veel meer mensen welke een beroep uitoefenen en daarin goed werk verrichten en buiten beeld blijven. Het zou ook van de gekke worden indien wij voor elk beroep een soort feestweek gaan inrichten.

Wanneer ik aan helden denk, zijn dat, onder andere, al die mannen en vrouwen in de zorg, mantelzorgers, buschauffeurs, brandweer en politie die vaak dagelijks onbeschermd hun werk doen en deden in coronatijd.

Dat zijn voor mij helden. Natuurlijk mag er in elke beroep aandacht worden besteed aan mensen die onder moeilijke omstandigheden hun werk doen en hebben gedaan.

Maar zet deze gezellig intern in het zonnetje.