Jaap van de Graaf Vrijwilligersprijs
Normaliter wordt deze prijs op de nieuwjaarsreceptie van de gemeente Ridderkerk uitgereikt. Vanwege covid-19 werd er dit jaar geen nieuwjaarsreceptie georganiseerd, waardoor de Vrijwilliger van het jaar 2020 en de winnaar van de Groepsprijs op een andere wijze in het zonnetje moesten worden gezet.

Rond oktober kunnen Ridderkerkers vrijwilligers of groepen nomineren voor deze prestigieuze prijs. Uit de inzendingen worden dan drie personen en groepen definitief genomineerd.

Een jury die, voor de nominatie van 2020, bestaat uit, wethouder Marten Japenga, één van de vrijwilligersbegeleidsters van Facet, de Vrijwilliger van het Jaar 2019, een afgevaardigde van de winnaar van de Groepsprijs 2019 en een medewerker van de gemeente Ridderkerk.

Van deze laatste ben ik niet helemaal zeker. Hiervan ga ik uit vanwege het feit dat ik zelf in 2016 in deze jury heb gezeten, vanwege mijn benoeming als “Vrijwilliger van het jaar 2015”.

De vrijwilliger van het jaar is geworden Shafiqa Habib, die de Jaap van de Graafprijs uit handen van wethouder Japenga in ontvangst mocht nemen, in het bijzijn van kinderburgemeester Maylin Ouwens en een vertegenwoordiger van Facet. De Jaap van de Graaf groepsprijs ging naar Hospice de Reiziger uit Barendrecht. En dit bevreemde mij. Niet dat ik het deze mensen niet gun, want zij verrichten uitstekend werk.

Mede doordat ik wethouder Japenga in de video, die is gemaakt, het volgende hoorde zeggen: "vrijwilligers die zich allemaal belangeloos inzetten voor de Ridderkerkse gemeenschap". Nu heb ik begrepen dat alleen vrijwilligers en groepen die voor deze prijs in aanmerking kunnen komen, in Ridderkerk moeten wonen of er gevestigd moeten zijn.

Echter heeft Hospice de Reiziger, na het inzien van het uittreksel Kamer van Koophandel op hun website, hun statutaire zetel in Barendrecht. Er werken in dit Hospice ook vrijwilligers uit de gemeente Ridderkerk, maar dit zou geen maatstaf moeten zijn voor het kunnen winnen van de Groepsprijs. 

Ik kan mij wel voorstellen dat deze vrijwilligers, op individuele gronden, in aanmerking zouden kunnen komen als Vrijwilliger van het jaar. Bij de genomineerde voor de Groepsprijs zaten twee in Ridderkerk gevestigde organisaties, te weten: Buitenplaats Huys Ten Donck en de Food Company. Deze beide organisaties zetten zich, elk op hun eigen manier, in voor de Ridderkerkse gemeenschap.

Nogmaals, ik heb alle respect voor de vrijwilligers van Hospice de Reiziger waar ook Ridderkerkers begeleid worden naar hun laatste reis, maar het is en blijft een Barendrechtse organisatie.

Ik ben dan ook van mening dat alleen organisaties en vrijwilligers gevestigd en wonende in Ridderkerk voor de Jaap van de Graafprijs in aanmerking zouden moeten komen, iets wat vanaf de start van deze prijs zo is geweest.

De huiskamer van Ridderkerk
Vorige week kwam ik in het centrum een kennis tegen en wij raakten aan de praat. Wanneer je al tijden alleen binnenshuis verblijft is het wel fijn om weer eens met iemand bij te kunnen praten. Na wat koetjes en kalfjes kwam het gesprek uit op trouwen en de Ridderkerkse locaties.

Mijn gesprekspartner was kort geleden aanwezig geweest bij een trouwplechtigheid in het gemeentehuis. Het bevreemde hem dat de bruid en bruidegom en de bruiloftsgasten zonder mondkapje mochten wachten in de hal van het gemeentehuis. Dat bruid en bruidegom dit niet hoefden, daar konden wij wel inkomen. Na de festiviteiten zouden zij toch de echtelijke sponde induiken.

Sinds eind vorig jaar is de Bibliotheek gevestigd in het gemeentehuis en zorgt covid-19 voor beperkingen met het open zijn van de bibliotheek en om zaken te kunnen regelen bij de gemeente moet een afspraak worden gemaakt.

Het blijft dan erg vreemd dat je in de bibliotheek verplicht bent om een mondkapje te dragen, maar wanneer je een afspraak in het gemeentehuis hebt dit niet nodig is. Zoals bekend heeft het gemeentehuis een huiskamer, een plaats waar je als inwoner een praatje aan kan knopen met mede-inwoners of wie daar eventueel behoefte aan heeft.

Overigens wist mijn kennis te vertellen dat in de zogenaamde huiskamer ook regelmatig mensen aanwezig zijn. Het is toch te idioot voor woorden dat winkels vanwege covid-19 hun deuren moeten sluiten, je voor de bibliotheek en voor het regelen van zaken in het gemeentehuis een afspraak moet maken, maar dat je wel in de huiskamer van het gemeentehuis, zonder afspraak, gezellig met elkaar kan gaan zitten keuvelen.

Raads- en commissievergaderingen vinden covid-19 proef plaats, of in het geval van de commissies digitaal, uit angst voor corona. Maar in de huiskamer van Ridderkerk kan iemand vrolijk zijn bacillen in het rond laten gaan.

Ik mag toch verwachten dat onze burgemeester, als zijnde eerste verantwoordelijke, hier paal en perk aan gaat stellen.