Ridderkerkse politieke strapatsen 2021 (6)

12 April 2021, 10:28 uur
Lokaal , Columns
mainImage

Voor ik hier aan ga beginnen, nog even terug naar vorige week dinsdag en woensdag. Op dinsdag vond het debat plaats met betrekking tot het aanwijzen van een informateur en woensdag jl. koos de Tweede Kamer een nieuwe voorzitter.

Het debat over de nieuwe informateur gaf een aardig inkijkje in het nieuwe leiderschap wat D66 voorstaat. Tweede paasdag hadden Sigrid Kaag en Mark Rutte telefonisch contact met elkaar gehad in een persoonlijk gesprek. Althans, volgens Kaag, al zou ik ook niet van verbazing van mijn stoel vallen, wanneer Rutte gezellig een vorkje heeft zitten mee prikken in huize al-Quag, met zo’n gezellig roomboter paashaasje op tafel.

Wat er is besproken tussen Kaag en Rutte, daar kunnen wij alleen naar raden, maar en passant deelde Kaag mede dat Vera Bergkamp zich beschikbaar zou stellen als kandidaat voorzitter Tweede Kamer. In het debat noemde Wilders dit koehandel en schoot Kaag compleet uit haar panty door deze opmerking, kennelijk hierdoor geraakt.

Wat je al van tevoren zag aankomen: woensdag werd er een nieuwe voorzitter gekozen. Er waren drie kandidaten, Vera Bergkamp (D66), Martin Bosma (PVV) en de toenmalige voorzitter Kadija Arib (PvdA). Met 74 stemmen werd Bergkamp gekozen als de nieuwe voorzitter van de Tweede Kamer.

Met de keuze van Bergkamp wordt het voor de informateur Herman Tjeenk Willink ook een stuk makkelijker. Kaag zal Rutte, gelet op de vette knipoog, steunen om opnieuw minister-president te worden, zelf wordt zij dan viceminister-president.

Het nieuwe kabinet Rutte IV zal gevormd worden door VVD, D66, CDA en GroenLinks of Volt en JA21. Volt is pro Europa. Dat komt goed uit voor Rutte en Kaag. Eerdmans is meer van: hoe de wind waait, waait mijn jasje en is gek op macht.

Wat betreft macht en tegenmacht: door Bergkamp voorzitter te maken hoeft Rutte IV niet meer bang te zijn. Ze kunnen van Nederland een provincie van de EU maken door de soevereiniteit van Nederland over te dragen en het vetorecht af te schaffen.

En de kiezer dan, hoor ik u zeggen, die moet verder zijn mond houden, want heeft hiervoor gekozen.

Welkom in het nieuwe leiderschap, met oude wijn in nieuwe zakken.

Museumsoap
Nu naar Ridderkerk, want door de landelijke gebeurtenissen zou je bijna vergeten dat in ons dorp ook van alles speelt. Ons mooie dorp is in de ban van de Museumsoap. Afgelopen woensdag stond dit op de agenda van de commissie Samen Leven en donderdag jl. werd een extra raadsvergadering met alleen het agendapunt “ krediet ten behoeve van aankoop voormalig schoolgebouw” gehouden.

Deze extra raadsvergadering was noodzakelijk omdat de Gemeente Ridderkerk voor 11 april moest laten weten of men gebruik zou maken van het in de verkoopakte van 1996 vastgelegde eerste recht van aankoop. 

In de donderdag gehouden raadsvergadering werd besloten dat het capitulatiemuseum en monument aan worden gekocht voor een bedrag van €775.000,-. In 1996 kocht Ad Los de onroerende zaken voor 300.000,- gulden. Omgerekend koopt de gemeente het museum nu voor 1.700.000,- gulden, maar dit geheel terzijde.

Of het museum ook daadwerkelijk in handen komt van de gemeente Ridderkerk, is nog maar de vraag. De gemeente wil een zogenoemd kettingbeding laten opnemen in de verkoop aan derden.Maar Los ligt dwars en wenst hierin niet mee te gaan. In een door Partij 18Plus ingediende en aangenomen motie, krijgt Los tot 1 juli aanstaande de tijd om alle onroerende en roerende zaken in één verkoop van de hand te doen, mits het kettingbeding hierin is opgenomen.

Of Los dit accepteert valt te betwijfelen, deze soap zal via de rechter uitgevochten gaan worden. Los en zijn advocaat Dirk Vermaat hebben op het gebied van rechtszaken een reputatie hoog te houden.

Desire Lines
Het heeft even geduurd voordat het kunstwerk Desire Lines werd voltooid. Vanaf het Koningsplein moest, via de Willem Dreeslaan, nog een oversteek worden gemaakt.

De afgelopen weken werd de bestrating van de Willem Dreeslaan aangepakt en konden ook de laatste stenen van Desire Lines ingelegd worden, waarmee het kunstwerk voltooid werd. 

Op de tekening van het kunstwerk stond het gedeelte op de Dreeslaan ingetekend met een scherpe bocht. Maar daar is niets van over gebleven, de “goudgele” bakstenen zijn in één rechte lijn neergelegd.

In tegenstelling tot de stenen op het Koningsplein, liggen hier nu drie gele bakstenen naast elkaar, als een soort verticale oversteekplaats. Nu vond ik het gehele kunstwerk al een gevalletje weggegooid geld, maar de manier waarop de stenen ter voltooiing zijn neergelegd is werkelijk een aanfluiting.

Ik kan mij niet voorstellen dat zowel wethouder Japenga alsmede de gemeenteraad dit een acceptabele afronding van het kunstwerk vinden.