Afgelopen week viel bij mij de stempluspas in de brievenbus, als oproep voor de verkiezingen van de leden van de Tweede Kamer van de Staten-Generaal op woensdag 17 maart 2021. In het verleden ontving ik altijd een stempas maar nu dus een stempluspas. Beetje vreemd en dan ga je op zoek naar het waarom.

Alle inwoners van Nederland die 70 jaar of ouder zijn krijgen de stempluspas opgestuurd. Met deze pas mogen de zeventigplussers zelf stemmen op 15, 16 of 17 maart 2021, of iemand machtigen of per brief stemmen. De toevoeging 'plus' houdt dus in dat er per brief gestemd mag worden, het overige is altijd al mogelijk geweest.

Iemand machtigen of per brief stemmen doe ik niet, om de simpele reden dat ik zelf nog bij machte ben om mijn stem uit te brengen. Stemmen per brief gaat voor mij ook niet op. Stel dat ik het wel zou willen: de brievenbus die voor mij het dichtstbij is staat ter hoogte van het gemeentehuis. Loop ik 150 meter verder, sta ik in het stembureau. Een wandeling van 150 meter kom ik wel te boven.

De komende tijd ga ik maar gebruiken om me te gaan inlezen aan wie ik mijn stem zou kunnen geven. Wat dat betreft zweef ik voorlopig nog wel even in de kiezersarena rond. Voor mij is US Wopke Hoekstra in ieder geval afgevallen. Wopke vond het wel gezellig om samen met Sven Kramer in Thialf te gaan schaatsen. Zijn partijgenoot Hugo de Jonge liet zich tijdens het slijpen van zijn schaatsen in een Rotterdamse winkel fotograferen, zonder mondkapje, en van Rob Jetten kwam ik een foto tegen terwijl hij in de sportschool actief was. 

Kennelijk is het in verkiezingstijd toegestaan dat politici de coronamaatregelen aan hun laars mogen lappen. Wanneer de mensen die het voorbeeld moeten geven maling hebben aan deze maatregelen, dan komt er een moment dat het “klootjesvolk” de kont tegen de krib gooit.

Zoals ik eerder in deze column aangaf, ben ik een zwevende kiezer. Om die reden sluit ik in principe geen partijen uit, maar zo langzamerhand worden de Staten-Generaal verkiezingen tot een soort kermis gebombardeerd. Dit jaar doen maar liefst 37 partijen mee aan de Tweede Kamer verkiezingen.

Mag ik dit een beetje teveel van het goede vinden. Daarnaast kent Nederland geen kiesdrempel, zoals in Duitsland waar deze op 5% ligt, maar een kiesdeler. Dit houdt in dat het aantal geldige uitgebrachte stemmen gedeeld door 150 zetels bepaald hoeveel stemmen er nodig zijn voor één zetel. Dan zijn er ook nog de voorkeurstemmen die behelst 25% van de kiesdeler, een kandidaat van enige partij die dit behaalt mag zich kamerlid noemen op voorkeurstemmen. Al zou ik het toejuichen dat ook in Nederland een kiesdrempel van 5% zou worden ingevoerd. De politiek is nu één groot versplinterd landschap geworden, een kiesdrempel zou zelfreinigend kunnen werken.

De komende tijd ga ik mij verdiepen in de verkiezingsprogramma’s van een aantal politieke partijen, ondanks dat ik geen partij uitsluit, zullen dit niet 37 programma’s worden. Er zijn een aantal partijen waar mijn stem zeker niet naar toegaat, maar dat noem ik politieke voorkeur. Of ik ook alle overige partijprogramma’s ga lezen betwijfel ik, Nederland is een coalitieland. Stel dat een partijprogramma mijn voorkeur heeft dan is het nog maar de vraag of de voor mij belangrijke punten hieruit ook in het coalitieprogramma worden opgenomen. Daarnaast kan het zomaar zijn dat de partij die ik aan de macht zou willen hebben wordt uitgesloten door andere partijen. Ook dit is het politieke landschap in Nederland.

In het verleden gebeurde het soms dat er in een coalitiepartij één of meerdere dissident(en) zat(en), die een geheel andere weg koos c.q. kozen dan dat hun partij wilde, met als gevolg dat het kabinet dan kon vallen. Bij de huidige tweede kamerpartijen zie je dit niet meer terug, het zijn allemaal eenheidsworsten die braaf stemmen wat de partijleider opdraagt. En dat zal ook na de komende verkiezingen niet anders zijn, echt sterke personaliteiten kom ik niet tegen op de stemlijsten van de huidige politieke partijen.

Dan zag ik afgelopen zaterdag een advertentie van Rutte (VVD), waarin één stukje tekst mij opviel, ik citeer: “Een sterke overheid, met een menselijk gezicht en de kracht om te beschermen”. Ik vermoed dat de slachtoffers van de toeslagaffaire en van de aardbevingen in Groningen hier heel anders over denken.

Volgens de peilingen bestaat er een redelijke kans dat het electoraat gaat kiezen voor nog vier jaar Rutte.

Ach, elk land krijgt de regering die hij/zij verdient.Mocht het toch Rutte IV worden en je wilt er over klagen, mij niet bellen.