Ik ben opgegroeid in een fijn gezin, met ouders die er voor mij waren. Ouders die regels stelden wanneer het nodig was. Uiteraard was ik het daar regelmatig niet mee eens. Ouders die me lieten kennismaken met muziek en musea. We hadden geen geldgebrek. Er was altijd eten en ik woonde in een fijn huis met een eigen kamer. Toen ik volwassen werd heb ik meerdere studies kunnen volgen, ik woon in een fijne wijk en mooi huis, ben gelukkig getrouwd en heb echt heel leuke kinderen. Ik heb een superleuke baan en ga graag op vakantie. Jazeker, ik heb er hard voor gewerkt. Maar ik weet heel goed dat ik deze stappen vooral heb kunnen maken omdat ik zoveel kansen heb gekregen.

Zij is opgegroeid in een gezin waar de vader niet aanwezig was, haar moeder was depressief en bemoeide zich nauwelijks met haar. Dat leek fijn, maar was het niet. Leven zonder grenzen maakte haar stuurloos. Er was nauwelijks geld om elke dag een gezonde maaltijd op tafel te zetten. Haar kinderkamer was een ongezellige ruimte waarin meer troep stond dan nodig. En ja, met de Ridderkerkpas kon ze echt wel uitjes maken. Maar dat overzag ze niet, waar moest ze heen en met wie dan? Het was haar niet gelukt om een studie af te ronden. Wie hielp haar wanneer ze iets niet begreep? En wie wees haar de weg naar alle mogelijkheden? Nu ze volwassen is dreigt ze in hetzelfde patroon te belanden als haar moeder. Ze werkt hard, maar er is geen geld voor vakantie. Ze vindt het moeilijk om goed voor haar kinderen te zorgen. En dat is niet haar eigen schuld!

De kansen in het leven zijn niet eerlijk verdeeld. En het is onze taak om daar verandering in te brengen. Dat is niet eenvoudig, maar niets doen is geen optie. We moeten ervoor zorgen dat er geen problemen ontstaan en heel veel energie zetten op preventie. We moeten kansarme kinderen extra kansen geven. Om zo ongelijke kansen te voorkomen.

Om te horen wat we in Ridderkerk hierin doen ging ik op bezoek bij Machelien Louter. Zij is verloskundige bij verloskundigen praktijk Nieuw Leven. Deze praktijk doet mee in de coalitie Kansrijke Start. Die coalitie komt voort uit een landelijk programma. Doel is om zoveel mogelijk kinderen een goede start in het leven te geven. Omdat duidelijk is dat dit later veel nare problemen voorkomt. In Ridderkerk is een werkgroep opgestart waarin verloskundigen, professionals uit de kraamzorg, de jeugdzorg, het centrum voor jeugd en gezin en de wijkteams met elkaar optrekken. Ik ben benieuwd naar haar ervaringen en wil leren van de verhalen die zij mij vertelt.

Machelien vertelt dat de werkgroep steeds meer vorm krijgt. De leden zoeken elkaar op om na te denken welke stappen we in Ridderkerk kunnen zetten zodat kinderen veilig en gezond kunnen opgroeien. Er is overleg over ingewikkelde situaties en wanneer er zorgen zijn rondom een kindje of de ouders schieten ze elkaar snel te hulp. Met elkaar ontwikkelen ze activiteiten voor kwetsbare ouders. Dan gaat het echt niet alleen om folders, maar bijvoorbeeld ook om een lotgenoten contactgroep of het opzetten van een training baby massage. Zo’n training zorgt niet alleen voor veel gezelligheid, maar helpt ook om de hechting tussen moeder en kind te bevorderen.

In ons gesprek laat Machelien mij zien hoe belangrijk dit alles is. Ik krijg een inkijkje in haar werk en hoor verhalen waarin duidelijk is dat niet elk kind een gelijke start krijgt. Het raakt haar, het raakt mij. Er zijn echt situaties die voorkomen kunnen worden wanneer we intensief samenwerken en er vroeg bij zijn. Alle kinderen in Ridderkerk zouden evenveel kansen moeten krijgen om gezond en gelukkig op te groeien. Daar zijn we beiden vol van overtuigd. Zij zet zich er van harte voor in tijdens haar werk en door mee te doen met de coalitie Kansrijke Start, ik zal dat doen in mijn werk als ChristenUnie raadslid. Omdat elk kind het waard is!