Buiten zit ik lekker even een kopje koffie te drinken, een beetje na te denken over hoe deze column moet worden. Ineens voel ik een flinke tik op mijn arm. Blijkt dat een vogel, die in zijn vlucht, het nodig vond om even wat ontlasting naar beneden te mikken. Ik moet er wel om grijnzen. Het is toch bijna weekend, dus dan gaat mijn wasmachine weer aan. Het is dan immers het goedkope tarief en het truitje kan er nog makkelijk bij. Beter dat het op mijn arm terecht kwam dan in mijn koffie. Dat zou ik toch zonde vinden. Het is nog lekker om buiten het bakje te doen. Als ik het goed begrepen heb, is het nog uitzonderlijk zacht en zonnig voor de tijd van het jaar.

En laten we eerlijk wezen; het scheelt ook de verwarming aan doen. Gelukkig zijn er inmiddels maatregelen aangekondigd die een beetje de druk van de hoogte van de rekeningen af moet halen. Of het afdoende is daar heb ik nog geen idee van. In ieder geval is het beter dan wanneer er niks aan gedaan wordt. Ik vind het wel bijzonder hoe al die prijzen zich ontwikkelen. Ongetwijfeld is het goed uitlegbaar, maar begrijpen doe ik het nog niet helemaal.

Er wordt druk door deze en gene nagedacht hoe je je woning kunt verwarmen zonder direct de centrale verwarming aan te doen. Dat zou toch weer schelen op je energierekening. Niet allemaal de veiligste ideeën, maar ja als de nood hoog is….Gelukkig zijn er tegenwoordig Wijkbrandweerman/vrouwen. Weten wat er speelt en van de voren waarschuwen voor risico’s is beter dan bijvoorbeeld echt een brand moeten blussen.

Boodschappen doen lukt nu wel steeds gemakkelijker op de fiets met mijn fietsmand voorop. Steeds minder neem ik mee. Ik kijk toch een stuk kritischer naar wat er te koop is. Aan de andere kant zie ook steeds meer lege schappen, omdat producten kennelijk niet geleverd worden of heel snel uitverkocht zijn. Ik moet er wel aan wennen. Wat een luxe waren we eigenlijk gewend. Veel kon en mocht en dat is nu wel ineens heel anders. De prijzen schieten de pan uit. Waar ik bijvoorbeeld eerst voor een klein flesje koffiemelk zo’n 65ct betaalde, zag ik nu dat dit zelfde flesje inmiddels over de euro is. Bizar. Dan hebben we het nog maar over de koffiemelk. Tuurlijk snap ik dat productie kosten enzovoort een flinke rol spelen, zo ook de kosten van de grond-producten, maar dan nog.

Alhoewel ik van de week een verhaal hoorde, overigens waargebeurd, waar ik echt mijn wenkbrauwen van op trok. Een bekende was op zoek naar een elektrische fiets, zag een mooie aanbieding staan. Nog steeds aardig wat geld, maar toch. De eigenaar van de winkel gaf aan dat alleen deze week de getoonde prijs nog geldig was, want volgende week zou de prijs met twee honderd euro omhoog gaan. Met als reden…..de materialen worden duurder. Toen ik dit hoorde had ik echt even een error in mijn hoofd. Een product ( in dit geval een fiets) staat al in de winkel geprijsd en al. Toch gaat de prijs omhoog omdat de materialen duurder worden, maar dat ding is toch al gemaakt???? Het zal wel aan mij liggen dat ik deze logica niet helemaal begrijp.

Wat een wereld leven we in. Me overal druk over maken zou me alleen maar slapeloze nachten op gaan leveren. Gewoon maar proberen te denken in oplossingen of alternatieven en met minder ook tevreden zijn. Lekker buiten wandelen met deze temperaturen, de herfstkleuren bewonderen, de paddestoelen uit de grond zien schieten. Er is nog genoeg om van te genieten en het mooiste is; het is gratis en nog gezond om buiten te zijn ook.

Karin Kayadoe
Fractievoorzitter Leefbaar Ridderkerk