Het is groeizaam weer. De perenbomen in mijn tuin staan lekker in bloei, de appelboom wil nog geen bloesem geven. Misschien moet ik wat meer geduld hebben. Wie weet helpt het dat ik er een klein formaat bij heb gekocht. Één waar al ontluikende bloesem zichtbaar in is. Wie weet kan die de grote opvoeden. Je weet het niet. Of zou het ook met appelbomen zijn iets met vrouwelijk of mannelijk. Geen idee. Wanneer het wel het geval zou zijn zouden de bomen het weten dat velen er tegenwoordig moeite mee hebben? Dat het een ‘het’ boom zou moeten zijn? Jammer dat bomen wat dat betreft niet kunnen praten.

Met dit groeizame weer betekent het ook dat ik her en der onkruid op zie duiken. Gauw er maar uit halen. Grinnikend bedenk ik me dat wellicht het woord onkruid ook op enig moment ongewenst is. Ongetwijfeld zijn er mensen die ook hier weer wat van vinden. Je op enig moment verguist wordt omdat je dat woord gebruikt. In ieder geval is voor nu mijn tuin weer vrij van ongewenste plantjes, lekker onkruidvrij. Zonder enige hulp van verdelgers of wat dan ook, gewoon met het handje verwijderd. Voor dat iemand verkeerde conclusies zou kunnen trekken. Je moet tegenwoordig uitkijken wat je zegt of schrijft…..

Deze week was ook op woensdag de dag tegen pesten. Velen hebben er aandacht aan besteed. Terecht want pesten is niet oké. Het is nog steeds nodig dat hier aandacht aan besteed wordt. Maar als ik heel eerlijk bekruipt me steeds meer het gevoel dat we elkaar steeds meer pesten.

Het gebeurd niet alleen op scholen. Verbaal pesten (bijvoorbeeld kwetsende opmerkingen maken, schelden, dreigende taal gebruiken, haat zaaien) lijkt steeds gewoner te worden. Maar ook fysiek pesten ( slaan, schoppen, duwen) daarvan zijn legio voorbeelden. Je hoeft maar op diverse social media platforms te kijken en er zijn genoeg filmpjes te vinden.

Laatst kreeg ik een herinnering via Facebook over een post die geplaatst was. Een toenmalige collega had voor de plaatselijke krant een column geschreven over verbaal geweld. De inhoud van vier jaar geleden zou zo op weer geplaatst kunnen worden. Niks veranderd aan de situatie, sterker nog het lijkt alleen maar erger geworden.

Zo jammer, het leven zou zo veel leuker kunnen zijn als we gezelliger met elkaar om zouden kunnen gaan. Iedereen in zijn of haar waarde laten. Gelukkig zijn we niet allemaal het zelfde. Dat zou een saaie boel worden. Zouden we niet gewoon van elke dat een dag tegen pesten kunnen maken? Of is dit te simpel gedacht? Leven en laten leven, behalve dan mijn onkruid.

Nu maar hopen dat we nu echt de opmaat hebben naar een zonnige zomer. Wellicht helpt dat ook bij een goed humeur bij velen. Want laten we eerlijk zijn, het leven kan een feestje zijn maar je moet wel zelf de slingers ophangen. Als we dat nu allemaal zouden doen dan zouden het feestje van het leven met elkaar kunnen vieren, dat zou echt geweldig zijn.

Karin Kayadoe
Fractievoorzitter Leefbaar Ridderkerk