Vrijwilligers zijn onmis­baar en onbetaalbaar. Daarom worden ook dit jaar de vrijwilligersprijzen uitgereikt. Voor de Jaap van de Graafprijs zijn genomineerd: Joost Trouw, Monique Spijker­ man en Wim Hermans. De kandidaten voor de groepsprijs zijn de surveillanten van Buurt­ preventie Bolnes, de flexers van Present Ridderkerk en de Maal­ tijdbezorgers van Rieder­ borgh. Hier leest u wat hen inspireert en motiveert.

De flexers van stichting Present Ridderkerk zijn doeners: ze hebben liever een klus dan dat ze geïnterviewd worden. Tuinieren, schilderen, gordijnen ophangen, schoonmaken. Wat het ook is, Jan Knol, Eveline van der Zeeuw, Jos van Loon, Marinde Kuiper en hun ‘collega’s’ doen het graag. Soms alleen, soms met andere flexers. Jos van Loon puzzelt bijvoorbeeld regelmatig met technische klussen met vrijwilligers Alex en Hareld.

Marinde deed in mei mee aan NL Doet en raakte enthousiast. Nu werkt ze binnen en buiten voor Present en helpt de coördinatoren regelmatig met voorbereidingen. Ze is 21 jaar en de jongste flexer. Ook Jan, Eveline en Jos bleven hangen na een project. Ze zetten zich al jaren in via Present.

Er zijn zo’n dertig flexers, verdeeld over drie groepen: 1. Schoonmaken, opruimen, verhuizen, behangen. 2. Binnenklussen. 3. Tuinklussen. Marinde: “Het mooie is dat het niet veel tijd hoeft te kosten. Je kunt per klus kijken of het uitkomt. Heb je drukke weken, dan doe je gewoon even niets.”

Inkijkje
Flexer zijn heeft Marindes perspectief veranderd: “Je krijgt een kijkje in iemands hart en leven. Ik zie dingen waar ik anders niet mee in aanraking zou komen. Achter elke situatie zit een verhaal. Het heeft mijn referentiekader verbreed.” Jos: “Je ziet moeders met jonge kinderen die leven op beton en geen licht en geen gordijnen hebben. Dat is moeilijk. Tegelijk maakt dat het werk zo de moeite waard: je betekent écht iets.”

Eveline: “Het mooiste vind ik als mensen meehelpen. Een dame stond er bijvoorbeeld met haar neus bovenop, want ze wilde leren behangen. Zij maakte de klus zelf af. We hebben ook eens ergens laminaat gebracht. Toen hoorden we dat we niet meer terug hoefden te komen, want de ontvanger had het zelf gelegd. Onze hulp is soms net dat zetje om aan de slag te gaan.”

Jan: “Je raakt altijd wel in gesprek. Mensen moeten toch even meekijken hoe hoog een plank moet komen. We moeten wel flexibel zijn en moeten soms zeggen dat we iets niet kunnen doen. Maar we krijgen ook vaak iets terug. Dan mogen we écht niet weg voor we de hapjes of de bijzondere koffie hebben geproefd.”

Extra motivatie
Coördinator Jojanne van Duinen vindt dat deze vrijwilligers de groepsprijs des te meer verdienen omdat zij zich zijn blijven inzetten sinds de coronacrisis. De nominatie was voor de flexers een verrassing. Marinde: “Ik denk dat alle genomineerden de prijs verdienen. Ik vind het een mooie manier om extra aandacht te vragen voor dit vrijwilligers- werk. En het is een extra motivatie.” De flexgroepen kunnen een paar extra handen goed gebrui- ken. Marinde hoopt dat vooral jongeren zich zullen aanmelden: “Het is leuk en je leert er veel van.”

Meer informatie? Kijk op www.presentridderkerk.nl.