Van de week deed ik boodschappen. In de supermarkt waar ik was, waren de trostomaten in de aanbieding. Ze stonden niet op mijn lijstje, maar ik kon de verleiding niet weerstaan. Samen met wat peper, zout en mozzarella vind ik ze heerlijk. Ze lagen los in een krat. Ik had maar één trosje nodig, gewend ben ik om ze mee te nemen in een zakje van de winkel. Al zoekend liep ik langs de kant, maar geen rol met zakjes te vinden. Alleen van die biologisch herbruikbare dingen die je moet kopen. Daar had ik geen zin in en het trosje paste makkelijk in mijn boodschappenmandje, dus ik legde ze er maar gewoon los in. 

Toch werd ik even nieuwsgierig. Waren er dan helemaal geen zakjes meer? In ieder geval niet bij de groente en het fruit. Dat wordt dan voortaan zelf een rol zakjes in mijn tas stoppen of een andere oplossing verzinnen. Mijn fantasie sloeg ondertussen ook een beetje op hol. Ergens vertik ik het om een apart herbruikbaar zakje te kopen om mijn groente in te doen. Wat nu als ik een maaltje sperzieboontjes mee zou willen nemen, geen zakje zelf mee zou hebben... dan zit er niks anders op om ze los in mijn karretje te doen. Ziet u het al voor u? Volgens mij ga ik dan een mooi spoor door de winkel heen maken. Zoiets als uit het sprookje van Hans en Grietje, maar dan niet met broodkruimels maar met boontjes. Laat staan wat er met spruitjes zou gebeuren. 

Natuurlijk snap ik wel dat het uit het oogpunt van bewust met het milieu omgaan. Circulair, biologisch of hoe het tegenwoordig allemaal genoemd wordt. Maar trek dan overal dezelfde lijn. Ik zie nog steeds appels los en verpakt liggen. Wie gaat er dan bij stil staan of je ze milieubewust mee gaat nemen? Of mag je dan zelf een keuze maken? Overigens liggen er bij de broodjes nog wel zakjes, dus als ik geen puinhoop wil veroorzaken kan ik daar ook nog een zakje wegnemen. 

Naast ons bezig houden met het milieu is en blijft onze gezondheid een grote prioriteit hebben. Belangrijk is het om te zorgen dat onze kinderen zo gezond mogelijk op groeien. Dat overgewicht tegengegaan wordt, kinderen voldoende bewegen, enzovoort. Dan hoor ik van een onderwijzeres dat de traktaties, onder andere voor verjaardagen, tegenwoordig alleen maar verpakt uitgedeeld mogen worden op school. Dus wat gebeurde er in het vorig schooljaar, voor zover ze op school konden zijn natuurlijk... Er werd getrakteerd op zakjes chips en voorverpakte koekjes. Blokjes kaas, komkommer, stukjes worst en een augurkje al dan niet vrolijk aan een stokje geprikt, dat mag niet meer. Ik vraag me af wat nu gezonder is en met mijn ervaring in de supermarkt in het achterhoofd ook nog milieubewuster. 

Verbazen blijf ik me hoe scheef sommige dingen zijn. Aan de ene kant moeten we zo min mogelijk afval creëren, moet alles herbruikbaar zijn. En aan de andere kant moeten bijvoorbeeld de traktaties op school verpakt uitgedeeld worden voor de gezondheid. Het is maar een enkel voorbeeld, zo kunt u er vast ook nog wel een paar verzinnen. 

Waar ligt de balans en/of de prioriteiten. Het zal ongetwijfeld een worsteling blijven. Misschien is het handig als ik eerst ga verzinnen of ik wel of niet zakjes zelf mee zal gaan nemen of er toch maar een zal kopen. Wie weet ga ik het misschien ooit nog wel eens durven om de boontjes los in mijn karretje te doen, alleen al bij de gedachte heb ik er lol om. Ik vermoed, mezelf kennende, dat het bij een grote mond en een klein hartje gaat blijven.

Karin Kayadoe
Fractievoorzitter Leefbaar Ridderkerk