Afgelopen week was hij daar dan eindelijk: de zon. We hebben er een lange tijd op moeten wachten, maar nu scheen hij overvloedig en de temperatuur vloog omhoog. 

En het was ook de week dat “Ons Oranje” de voorbereidingen begon op het Europees Kampioenschap van 2020. Dit leest u goed, dit kampioenschap is verplaatst naar 2021. Mocht u denken gaat deze column over voetbal, wees niet ongerust: soms heb ik een aanloopje nodig om tot de kern te komen.

Rondom het EK voetbal zijn de reclamemakers een beetje doorgeschoten met hun verzinsel hoe je een commercial goed kan laten overkomen. Van gekkigheid weten ze niet meer wat ze uit de kast moeten halen. Zo zijn er commercials die, na ze een keer of vijf gezien te hebben, je strot uitkomen.

Zoals die ene, van een supermarkt, waarin een volwassen kerel met een juichcape om suggereert dat Oranje gescoord heeft en als een idioot van de bank springt en al juichend de buurt onveilig gaat lopen maken. 

Dan zit er in deze commercial ook een scene waarin opgetrommelde figuranten - voor dertig euro -  een hele dag van links naar rechts moeten sprinten, op advies van een winnaar van De Slimste Mens. Een andere super heeft ingezet op plakplaatjes en tatoeages over je hele lijf en weer een andere super heeft last van fel oranje en wil ons graag in oranje-outfit zien om de Duitse voetbalsupporters te kunnen verblinden. Wij moeten het er voorlopig nog maar even mee doen, maar wie weet is het allemaal na 21 juni aanstaande weer voorbij.

Partij voor de Dieren
Woensdag staken er ineens twee protestborden uit de kom, waarin mijn goudvissen verblijven.

Ik was net wakker en had mijn bril nog niet op maar de dames of heren - geen idee wat voor geslacht ze hebben; heb nog geen tijd gehad om onder hun staart te blazen om het geslacht te ontdekken - waren zo druk aan het spetteren bij het voeren van hun ontbijt dat ik de bril maar heb opgezet. Tot mijn verbazing stond er op de borden – Goldfish free -, hierdoor wist ik dat het Engelse goudvissen waren. Maar waar dit nu weer vandaan kwam? Ik had geen enkel idee, totdat ik de tijd kreeg om de krant te lezen.

Het blijkt allemaal de schuld te zijn van Leonie Vestering (Partij voor de Dieren) die een wetvoorstel heeft ingediend. En ondanks het afraden hiervan door minister Carola Schouten van Landbouw, is deze wet inmiddels geruisloos door zowel de Eerste- als de Tweede Kamer aangenomen. Een wet met verstrekkende gevolgen voor huisdiereneigenaren. Met deze wet in de hand kan er namelijk een verbod komen op konijnenhokken en vogelkooien, ingaande 1 januari 2023.

Hier blijft het niet bij, want deze wet gaat over alle vormen van vee, zoals kippen, varkens, koeien, parkieten, reptielen en andere soorten dieren. Volgens de nieuwe wet moeten dieren natuurlijk gedrag kunnen vertonen. Het zou dus zo maar kunnen gelden dat katten en honden altijd de mogelijkheid moeten krijgen om naar buiten te gaan.

Bij het bespreken van deze wet heeft de Tweede Kamer kennelijk niet verder gekeken dan hun neus lang was, maar vonden zij de slogan van de Partij voor de Dieren, 'alle eendjes zwemmen in het water', kennelijk voldoende om de wet te ondersteunen.

Natuurlijk is het triest dat acht miljoen eenden in de Nederlandse veehouderij geen zwemwater hebben en daardoor vaak komen te overlijden. Maar dit neemt niet weg dat de Tweede Kamerleden eerst alle gevolgen van een wet inhoudelijk moeten beoordelen en deze niet maar klakkeloos aannemen met deze - mogelijke - gevolgen.

Messen
Partij 18Plus en coalitiegenoot SGP Ridderkerk maken zich grote zorgen over het bezit van messen bij Ridderkerkse jongeren. In Ridderkerk zijn een aantal veiligheidsrisicogebieden aangewezen, gebieden waar de politie het afgelopen halfjaar preventief mocht fouilleren.

De partijen vinden het opmerkelijk dat één op de tien jongeren met een mes op zak loopt. Dit geeft natuurlijk te denken, temeer omdat de scholen het afgelopen halfjaar vanwege corona grotendeels gesloten waren. Daarom willen deze partijen van burgemeester Attema weten waarom er niet gekozen is om de aanwijzing tot veiligheidsrisicogebied te verlengen.

Dat hieraan vervolg zou moeten worden gegeven kan ik mij voorstellen. De vraag is ook: staat de opbrengst van deze controles in verhouding met de inzet van de politie?

Wanneer er alsnog tot een verlening wordt besloten, is het ook zaak om de signalen vanuit wijken over overlast, zoals dealen, lachgas, geluidsoverlast, te hard rijden etcetera, eens serieus mee te nemen en deze niet te bagatelliseren zoals nu nog vaak gebeurt. 

De partijen dienen voor alle burgers op te komen en niet alleen voor de eigen aanhang.