Velen hebben nu lekker een paar dagen vrij. Pinksterweekend. Altijd een weekend waar vaak veel evenementen georganiseerd werden. Nu het weer allemaal kan wordt ook hier op het dorp wederom het een en ander georganiseerd. Eindelijk weer eens een ouderwetse Pinkstermarkt, een muziekavond en maandag de doorkomst van de Roparun-renners met een muzikale omlijsting. Natuurlijk zijn er ook mensen die deze dagen op een andere wijze in willen vullen. Gelukkig staat een ieder het vrij om op zijn of haar manier te genieten van deze dagen. Het weer lijkt ook nog een beetje mee te zitten. Dus dat moet goed komen.

Nieuwsgierig was ik waar het woord Pinksteren nu vandaan komt. Een rondje surfen op het internet leerde mij dat het is afgeleid van het Griekse woord pentekostè, wat vijftig betekent. De eerste pinksterdag valt altijd op de tiende dag na Hemelvaart en de vijftigste dag na Eerste Paasdag. Dit jaar is het dus zondag 5 juni. Zo leer je nog eens wat. Dat er 50 dagen tussen Pasen en Pinksteren zitten wist ik wel. De daadwerkelijke herkomst van het woord dan weer niet. Ik ga het niet meer vergeten denk ik.

Afgelopen week heb ik ook mogen herdenken dat ik weer een jaartje er op heb zitten. Groots heb ik het niet willen vieren, vroeger vond je t belangrijk als kind dat er zo veel mogelijk mensen kwamen. Tegenwoordig sla ik het het liefst over. De jaren beginnen toch een beetje te tellen en een kroonjaar is het nog niet. Als ik zo ‘s morgens in de spiegel kijk na het wakker worden zie ik toch echt dat ik even nodig heb om een beetje op te drogen ;-). Aan de andere kant hoorde ik een poosje geleden een bekende televisiepersoonlijkheid zeggen dat die het juist mooi vindt als er rimpels te zien zijn. Vooral die op het voorhoofd en tussen de wenkbrauwen. Een teken dat de hersens gebruikt worden. Ik vond het wel een mooie uitspraak. Dus een mooi excuus om er trots op te zijn.

Als ik dan zo mijn oma op mijn huidige leeftijd herinner dan denk ik aan een oude dame. Grijs, bloemetjesjurk en stevige schoenen. Een echte oma die nog geitenwollen sokken voor ons zat te breien . Mijn moeder,op die leeftijd, vond ik natuurlijk ook oud. Maar lekker actief met de kleinkinderen, ging er zelf ook veel op uit. Altijd sportief gekleed, niet altijd mijn smaak natuurlijk, maar dat hoort er ongetwijfeld als kind zijnde ook bij. Als ik naar mijn generatie kijk dan zijn wij weer heel anders. Tijden veranderen, gelukkig maar anders kon je zo uittekenen hoe de rest van je leven, bij leven en welzijn, er uit zou komen te zien.

Laatst kwam ik een hele fitte dame van 92 tegen.Ik zou haar zeker deze leeftijd niet gegeven hebben. Natuurlijk kon ik het niet laten om te vragen hoe zij dat zo voor elkaar heeft gekregen. Stil stand is achteruitgang. Bezig blijven, tevreden zijn en blijven leren waren haar opmerkingen. Ik ga het ter harte nemen. Wie weet lukt het mij dan ook om zo oud te worden. In ieder geval heb ik de herkomst van het woord Pinksteren geleerd. Wie weet wat er komend jaar op mijn pad gaat komen om tevreden vooruit te blijven gaan met een rimpeltje erbij.

Fijn Pinksterweekend!

Karin Kayadoe
Fractievoorzitter Leefbaar Ridderkerk