Het voorjaar zit al echt in de lucht. De wereld gaat er weer een stuk groener uitzien. Terwijl ik deze column zit te schrijven schijnt het zonnetje en zit ik beschut uit de wind met een bakje koffie buiten. De honden liggen bruin te worden op het terras. Mijn perenboom staat bijna op springen om te onthullen of er bloesem aan gaat komen. Ik hoop natuurlijk wel wat peren uit eigen tuin te hebben dit jaar.

We hebben net een grote wandeling achter de rug. Genieten is het met de prunus al in bloei, de vogels die aan het zingen zijn en de eenden die elkaar achter najagen. Hoe lang zou het nog duren voordat er kuikentjes te zien zijn. We hebben wel eens commentaar hoe mensen elkaar versieren, maar die eenden kunnen er ook wat van. Ik ben benieuwd waar ze zich gaan nestelen. Op veel plekken is het groen behoorlijk teruggesnoeid. Een ware kaalslag. Voordeel is natuurlijk wel dat planten zich op deze manier zich vaak verjongen. Eerlijk is eerlijk voor nu een kaal gezicht, maar straks mooi uitgelopen met een mooi fris jong bladerendek.

Het legt voor nu ook wel pijnlijk bloot hoeveel pestbende eronder zich in de afgelopen tijd verzameld heeft aan zwerfafval. Het lijkt wel steeds erger te worden. Naast de ‘gewone’ blikjes, flesjes en ander verpakkingsmateriaal van etenswaren ook voorwerpen dat je je echt af kunt vragen.....hoe dan? Catootje vindt het wel een feestje, er is elke keer tijdens het uitlaten voldoende keuze wat ze mee wil sjouwen. Van bouwmaterialen, ballen, binnen-potten tot het inmiddels voor haar saaie blikje.

Mooi vind ik dat ik ook steeds meer mensen tegenkom die het zwerfafval ook niet meer aan kunnen zien en zelf op pad gaan met een knijper en een zak om de rotzooi van een ander op te ruimen. Dan kan ik het niet na laten om een compliment uit te spreken. Als iedereen het zou doen, dan is het zo opgeruimd. Immers vele handen maken licht werk. Alhoewel ik ook wel besef dat het bij de basis al mis gaat. Bij degene die kennelijk niet weet dat we het fenomeen prullenbak hebben uitgevonden om je afval in te doen. En mocht die er niet staan je ook zou kunnen bedenken om het mee naar huis te nemen. Of zou dat nu helemaal een rare gedachte zijn?

Wanneer deze column geplaatst wordt, is het Nationale Opschoondag. Nu ben ik niet zo van het in de gaten houden van dagen met een etiketje, maar van deze dag ben ik groot voorstander. Ik hou hem dan ook altijd vrij om samen met mijn team de handen uit de mouwen te steken en er een sport van te maken zoveel mogelijk vuilniszakken te vullen. Het een en ander op social media te zetten, ongetwijfeld voor velen irritant, maar je wil niet weten wat je tegenkomt en ik wil u toch graag een beetje mee laten genieten of eigenlijk beter gezegd ook bewust maken.

Al wordt er maar 1 wakker en denkt; oeps jeetje nooit bij stilgestaan ai, ik ga voortaan mijn rommel netjes weggooien... dan ga ik toch een beetje glimlachen. Een waar feestje zou het zijn als een dag als Nationale Opschoondag gewoon niet meer nodig zou zijn, er geen zwerfafval meer ligt. Zou dat een utopie zijn? Maar voor vandaag; mocht u nog even tijd hebben en zin hebben om vele vrijwilligers te helpen wat zwerfafval op te ruimen? Gewoon doen, er ligt helaas meer dan genoeg.

Karin Kayadoe
Fractievoorzitter Leefbaar Ridderkerk