De bomen laten hun bloesem alweer zien. De natuur komt weer uit de winterstand. Wandelend door een natuurgebied zag ik de fazanten en hazen ook al weer druk in de weer. Zelfs de eerste vlinder alweer gespot. Een Atlanta, geen idee of dat vroeg is voor de tijd van het jaar. Het ziet er buiten gelijk weer een stuk gezelliger uit. Iedereen lijkt ook weer wat meer buiten te zijn. Zeker wanneer ik met de hondjes aan het wandelen ben geeft dat ook gelijk een mooi aanknopingspunt om een babbeltje te starten. En de wandelingen vind ik ook altijd een mooi moment om een en ander te overdenken.

Van de week vroeg ik aan mijn kinderen; waar zou een nieuwe column over moeten gaan. Ik zat een beetje te worstelen met een onderwerp, er is zo veel nu in de wereld aan de hand. Ik vind het wel zorgwekkend alle ontwikkelingen. Als ik dan zo aan tafel de vraag of mijn kinderen een onderwerp weten, bedenk ik me wel dat ik gewoon kan genieten van het feit dat ze gezellig komen eten. Ze kunnen vertellen wat ze zoal meemaken, waar ze mee bezig zijn en wat ze in de toekomst voor plannen hebben, dan voel ik me heel rijk. Overigens was het antwoord van mijn dochter; doe het maar over mij, dat je zo’n leuke dochter hebt...

Dan moet ik toch denken aan al die mensen die nu zo’n avond als ik niet kunnen hebben, in grote onzekerheid leven. Geen idee hebben wat er morgen nog wel of niet is, de toekomst al helemaal duister is. Wanneer ze zich weer veilig mogen voelen. Maar ook wat voor gevolgen het allemaal gaat hebben voor alles en iedereen. Wat gaat de toekomst voor de jeugd brengen? Ik maak me er zorgen om en ongetwijfeld velen met mij.

Wat ik wel heel mooi vind om te zien is dat de verdeeldheid die was ontstaan door alle Corona maatregelen nu toch langzaam lijkt weg te ebben. Dat men elkaar weer opzoekt om met elkaar degene te gaan helpen die het nodig hebben. Ieder op zijn of haar manier. Alleen kom je ver, maar samen kom je veel verder.

Als ik dan zo wandelend in het zonnetje met de honden de boel overdenk, bedenk ik me ook dat het weinig zin heeft om alleen maar in de put te gaan zitten of bang te zijn wat de toekomst gaat brengen. Dit wel heel veel negatieve energie kost, dus toch maar proberen de balans te vinden en houden. Mijn energie kan ik beter inzetten om te kijken welk steentje ik kan bijdragen om mee te helpen om vrijheid en veiligheid te behouden voor nu en in de toekomst.

De jeugd heeft de toekomst, maar een goed uitgangspunt voor een goede toekomst daar moeten we wel elke dag met elkaar aan werken.

Karin Kayadoe
Fractievoorzitter Leefbaar Ridderkerk