In deze week wordt door het hele land extra aandacht gevraagd voor het thema eenzaamheid. Daarnaast is er afgelopen dinsdag een ander initiatief gestart: ‘aandacht voor elkaar’ (https://www.rijksoverheid.nl/actueel/nieuws/2020/10/05/aftrap-landelijk-initiatief-aandacht-voor-elkaar). Ik kijk een beetje kritisch naar dergelijke initiatieven. Gaat het percentage van mensen die zich eenzaam voelen hiermee om laag? Lukt het ons door een landelijk initiatief om echt verbinding en compassie te voelen? Ik vraag het me echt af.
Tegelijkertijd weet ik ook wel dat het een ingewikkeld probleem is, eenzaamheid. Of is dat nu juist het probleem? Dat we te snel labelen: hij is eenzaam. Dat we mensen als een zielige doelgroep zien. Een doelgroep die we moeten redden.
Stel dat we nu eens stoppen met jaarlijkse campagnes, liefdevolle acties en goedbedoelde initiatieven. Begrijp me goed, ik zeg niet dat de acties niet goed zijn. Maar ik denk dat er iets anders nodig is. Een duurzamere oplossing. Laten we inzetten op het bouwen van sterke wijken, buurten waarin we voor elkaar zorgen en een relatie aan durven gaan. Buurten waarin we elkaar helpen maar soms ook geholpen worden.
Ik was blij verrast deze wens tot het vormen van sterke wijken ook terug te lezen in het concept beleidsplan ‘sociaal domein’ . Dit plan bespraken de politieke fracties vorige week met de verantwoordelijk wethouder. In dit plan staat beschreven hoe we er met elkaar voor kunnen zorgen dat in Ridderkerk zoveel mogelijk mensen gezond en gelukkig kunnen leven.
Het woord ‘nabuurschap’ werd in dit plan genoemd. Het is een oude term die in Twente, de Achterhoek en Drenthe ook wel als naboarschap bekend staat. Zou het helpen om in Ridderkerk de cijfers m.b.t. eenzaamheid te laten dalen wanneer we de kernwaarden van het oude naboarschap nieuw leven in blazen. Het is het proberen waard!
Wat ik ook in het plan las - en wat mij echt verbaasde- is dat Ridderkerkers veel minder contacten hebben in hun eigen wijk dan de gemiddelde Nederlander én dat er nog een groep Ridderkerkers is die wel graag vrijwilligerswerk wil doen maar niet goed weet hoe. Wat zou het mooi zijn wanneer die groep op gaat staan en actief gaat worden in hun eigen wijk. Met wat lichte ondersteuning van professionals moet daar toch iets moois uit voortkomen? Naboarschap 2.0: een buurt waarin ieder die daar woont iets te bieden heeft. Oud en jong, gezond of beperkt. Een buurt waarin contact is met elkaar. Een buurt waarin eenzaam voelen minder voorkomt. Daar kan geen actieweek tegenop!