Elkaar echt kennen, er voor elkaar zijn. Dat is zo nodig in het leven. Het zorgt ervoor dat je leven waardevol voelt. Soms is daarbij wat lichte professionele ondersteuning nodig. Hierdoor lukt het dan om mee te blijven doen, je waardevol te voelen. Buurtcirkel van Aafje Reyerheem en het Geheugenpaleis van Riederborgh zijn hier twee mooie voorbeelden van. Met minimale professionele ondersteuning en veel vrijwilligers zorgen deze twee initiatieven ervoor dat mensen zelfstandig kunnen blijven wonen, een waardevol leven leiden. Het financieren van dergelijke initiatieven is uiteindelijk goedkoper dan de zwaardere zorg leveren doordat iemand hard achteruit gaat. Daarom heb ik afgelopen week een motie ingediend die ertoe bijdraagt dat deze twee initiatieven kunnen worden voortgezet. Ik besef goed dat er naast deze twee initiatieven zeker nog meer initiatieven te noemen zijn en we hebben de wethouders dan ook aangemoedigd om die goede activiteiten, vaak tijdelijk gefinancierd, voort te zetten. Wat mij betreft moet er geen twijfel mogelijk zijn over de toekomst van welzijnsactiviteiten. Gelukkig dacht het merendeel van de raad daar ook zo over en is de motie aangenomen.

Ridderkerk is in de afgelopen maanden te vaak opgeschrikt door nare incidenten met verschrikkelijke gevolgen. Ook in de raad spreken we daarover. We maken ons zorgen om het afnemende veiligheidsgevoel bij de Ridderkerkers en zoeken naar oplossingen. Meer inzet van politie, een grotere zichtbaarheid van BOA’s, meer camera’s. Het zijn oplossingen die vast gaan bijdragen. Maar al die oplossingen zijn eigenlijk pleisters. Pleisters om een wond te verbergen. Ze helpen wel tegen het bloeden, maar voorkomen geen wonden. Ik denk dat het goed is om breder te kijken.

Om het concreet te maken:

- Meer camera’s op straat: prima – maar een goede en integrale hulpverlening gaat volgens mij méér kan bijdragen. Eerdere hulp bij opvoedvragen, bijsturing van grenzeloos gedrag: het kan voorkómen dat er verdere ellende ontstaat.

- Meer politie surveillance: kan – maar wanneer wij investeren in gelijke kansen voor elk kind levert dat uiteindelijk meer op. Zodat elke Ridderkerkse jongere zich gezond kan ontwikkelen en later minder met politie in aanraking komt.

- Handhaven op drugsoverlast: zeker! – maar laten we daarnaast inzetten op een snelle hulpverlening bij verslaving; Dat voorkomt pas echt overlast.

Hoe zorg je er nu voor dat we verder gaan dan die pleisters plakken? Dat problemen voorkomen worden. Misschien zouden we er komende jaren eens een schep bovenop moeten doen: minimaal hetzelfde bedrag wat we investeren in het pleisters plakken óók investeren in het opzetten van preventieve projecten. In het geloof dat preventie altijd meer loont dan het oprapen van scherven.

Want uiteindelijk gaat zich dat echt terugbetalen in minder zware hulpvragen. Maar méér nog én belangrijker: in gelukkige Ridderkerkers, in een bloeiende samenleving. Dat is wat telt.