In mijn column van vorige week heb ik al een agendapunt aangehaald welke in deze vergadering besproken werd. Zo waren er meer agendapunten die mijn interesse hadden, zoals agendapunt 8 Verordening Algemene Begraafplaatsen Ridderkerk 2020.

Mijn eerste column voor deze krant, van 3 februari jl., had als onderwerp "Grafrust". Dit naar aanleiding van het verwijderen van de grafbedekking bij een graf waarvan de termijn niet was verlopen.

Inmiddels is het eind september en is deze zaak onder de rechter. Als college van B&W zou je je diep moeten schamen dat het zover gekomen is. Wanneer er ook maar een greintje empathie in deze zaak was geweest richting de belanghebbende zou dit binnen een bestek van twee maanden opgelost zijn geweest.

Opvallend vind ik dat er maar twee politieke partijen in de gemeenteraad zijn die zich deze enorme blunder hebben aangetrokken. Ik vond het dan ook zeer merkwaardig dat op de inbreng van de fractievoorzitter van Leefbaar Ridderkerk, door zowel Dhr. Slaa (Partij 18Plus) alsmede wethouder Peter Meij (CDA) werd gereageerd met de opmerking dat de inbreng vooraf niet bekend was gemaakt en zij zich af vroegen wat de intentie van deze inbreng was, waar zij zich niet op konden voorbereiden. 

Het zal wel aan mij liggen, maar waarom zou je tijdens een raadsvergadering geen van te voren aangegeven vragen mogen stellen? Wanneer een vraag je overvalt, ben je kennelijk niet volledig geïnformeerd over de materie. In het geval van wethouder Meij kan ik het wel (een beetje) begrijpen. Het betreffende dossier is in behandeling van burgemeester Attema. Maar dit neemt niet weg dat hij zeker op de hoogte is van de inhoud.

Wat mij in dit dossier enorm stoort is dat meerdere politieke partijen zich hierover niet uitlaten, zoals Partij 18Plus, CDA, ChristenUnie, SGP, Echt voor Ridderkerk, D66, GroenLinks, VVD en Burger op 1. Nu het onder de rechter ligt, begrijp ik de stilte wel uit die hoek. Maar toen het net speelde heb ik deze partijen hierover niet gehoord. Je verwacht toch van volksvertegenwoordigers dat zij opkomen voor de belangen van burgers en zeker bij zo’n precaire zaak. Komen deze partijen pas in actie wanneer het hun persoonlijk raakt? Ik mag toch hopen dat er in dit soort situaties een stukje menselijkheid in hen zit.

Het is te hopen dat de rechter snel uitspraak doet in deze zaak, vooral voor de belanghebbenden, zodat de betrokkenen het achter zich kunnen laten en tot geestelijke rust kunnen komen. Maar wat de uitspraak van de rechter ook moge zijn, deze zaak zal niet in de doofpot belanden.

Al moet ik er wekelijks een stukje over schrijven in mijn column, stoppen met hierover schrijven zal ik niet doen voor er genoegdoening is. Als inwoner van Ridderkerk schaam ik mij diep dat er door het college van B&W zo met burgers wordt omgegaan.

Huishoudschool
Op de agenda stond vorige week donderdag ook het Casco herstel onderzoek Huishoudschool. De Huishoudschool is, sinds juli van dit jaar, door het college van B&W aangemerkt als Gemeentelijk Monument. Nu het tramtraject van tafel is, komt er een onderzoek naar een passende herbestemming van dit gebouw.

De Huishoudschool is in 1952 gebouwd en wordt gerekend tot het traditionalisme. Deze stijl werd gekenmerkt door het gebruik van nationale traditionele vormen en materialen. Eerlijk gezegd verbaasde ik mij erover dat de Huishoudschool tot gemeentelijk monument is verklaard. Wanneer we over gebouwen in de stijl van het traditionalisme spreken, waren er nog wel een paar in de gemeente Ridderkerk die dit kenmerk hadden.

Ik verwijs naar de Lagere Technische School in Slikkerveer of meer recentelijk de Kuyperschool. Deze gebouwen ontkwamen niet aan de sloophamer, in alle oprechtheid vraag ik mij af waarom de Huishoudschool niet dit lot ondergaat. Vanwege het kenmerkende torentje? De nostalgie van vele Ridderkerkse dames die er onderwijs kregen? Elke Ridderkerker heeft wel een herinnering aan de school c.q. scholen waarin hij of zij onderwezen werden.

Waarom wordt dit gebouw niet gesloopt en komt er sociale woningbouw voor in de plaats?  De specifieke kenmerken van dit gebouw, zoals het torentje en de speciale ramen, kunnen in de nieuwbouw verwerkt worden. Dit is ook gebeurd bij de nieuwe woningen in project Kuyperhof. In Ridderkerk zijn al zo’n 1.100 sociale huurwoningen afgebroken. Het wordt tijd dat aan starters, alleenstaanden en eventueel ouderen uitzicht wordt geboden op een huurwoning. 

Er zijn jongeren die al jaren wachten op een, voor hen, betaalbare woning. Niet elke jongere is in staat een huis te kopen. De gemeente Ridderkerk heeft ook de plicht om voldoende betaalbare, sociale woningen te bouwen zodat jongeren niet de gemeentegrenzen over worden gejaagd voor een huurwoning.

Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst. Geldt dit ook voor Ridderkerk?