Enige weken geleden kwam er een vraag bij mij binnen of ik me beschikbaar wilde stellen om te jureren. Lang hoefde ik niet na te denken. Het was namelijk voor een debatwedstrijd tussen jongeren. Daar maak ik graag tijd voor vrij. Jongeren hebben immers de toekomst, dus als ik een klein beetje kan helpen op die weg daar naar toe dan doe ik dat graag. 



En een feestje was het om te doen. Sterker nog, het was inspannender dan ik van te voren had gedacht. Jongeren van middelbare scholen die met elkaar in debat gaan. De onderwerpen lagen van te voren vast. Wellicht niet hun eigen keuze qua onderwerpen. Zie dan maar eens goed te beargumenteren of je voor of tegen bent. En wat deden ze het goed!  

Één klas sprong er echt uit. Als eerste hadden ze allemaal dezelfde kleur kleren aan. Dat straalde al eenheid uit. Er was duidelijk over nagedacht. Tijdens de debatronde merkte je ook duidelijk dat ze als team opereerden. Ze keken naar elkaar om. Gunden elkaar om het woord te voeren. Ondersteunden elkaar, maar ook een voorzichtige correctie als een van hen een fout dreigde te maken. Wat kwam dat sterk over! Je merkte echt dat ze samen sterk waren. Wat knap als je op die leeftijd er al zo in kan zitten.

 

Wil het dan zeggen dat ze geen eigen individu en of persoonlijkheden waren? Dat was zeker wel het geval. Ondanks dezelfde kleur kleding, had een ieder dit gedaan in zijn of haar eigen stijl. Tel daarbij op de gezichtsuitdrukkingen en lichaamstaal. Ze hadden duidelijk ieder hun eigen identiteit, waren zichzelf, maar maakten gebruik van de kwaliteiten van elke teamgenoot. Chapeau!

 Een sterk staaltje van: Samen sta je sterker.

Is dat eigenlijk niet iets wat we allemaal wel weten? Maar dat het misschien aan de andere kant ook eng is? Je opgaat in de groep en je bang bent dat je je eigen ik kwijt raakt?

 Wat zou er gebeuren als we allemaal met elkaar samenwerken? Gebruik maken van elkaars kwaliteiten. Het mooie van ons, als mensen, is dat we allemaal anders zijn. Iedereen heeft zijn of haar eigen sterke punten. 

Als we nu eens op deze manier met elkaar om zouden gaan, ook in het dagelijks werk, halen we dan niet het beste uit een ieder naar boven? Zou het dan echt kloppen dat je alleen ver komt, maar samen nog verder?

De klas heeft het tijdens deze debatwedstrijd wel laten zien. Respectvol samenwerken, oog hebben voor elkaar en elkaars kwaliteiten, maar ook vooral zichzelf blijven. Samen verder komen. Ze hebben mij wel even een lesje geleerd. Ik ben benieuwd hoe ze zich verder gaan ontwikkelen en hoe zij hun toekomst zien. Waarschijnlijk wel iets met een goede baan. 

Gelukkig weet je niet al op jeugdige leeftijd hoe die toekomst er daadwerkelijk uit zal zien, wat je beroep gaat worden. En dat is maar goed ook. De wereld verandert, is continue in beweging. De banen van nu zijn niet altijd de banen van de toekomst. Onderwijs sluit niet altijd aan. Als scholen en bedrijven samenwerken, creëren we dan niet de mooiste voedingsbodem voor de jeugd? 
 
Karin Kayadoe
Fractievoorzitter Leefbaar Ridderkerk