Rimpelige schoonheid

17 May 2019, 19:00 uur
Columns
mainImage

Hè getsie, door allerlei afspraken heb ik mijn kappersafspraak moeten verzetten en lieve help: de uitgroei wordt al aardig zichtbaar.

Het lijkt wel of de laatste tijd steeds duidelijker wordt dat ik geen 20-jarige jonge meid meer ben. En het is een beetje dubbel. Aan de ene kant vind ik het best confronterend, maar aan de andere kant hoort het toch ook bij het leven. 

Of ik, op mijn leeftijd, er nog uit zou willen zien als een jong meisje, dat durf ik te betwijfelen. Ergens ben ik wel redelijk tevreden met mezelf. Natuurlijk mag er zo hier en daar wel een onsje eraf. Het enige waar ik nog niet aan toe ben, is het niet meer laten kleuren van mijn haar.

Soms zie ik wel eens figuren lopen, dat ik denk... wat is er nog echt aan je? Van alles is strak getrokken, opgevuld of aangevuld. Je kunt niet meer echt zien wat de ware leeftijd is. 

Je kunt je afvragen of ze niet tevreden zijn met zichzelf of dat het is gedaan voor de omgeving. Schoonheid is een relatief begrip. Wat de één mooi vindt, vindt de ander verschrikkelijk. Dus iedereen kun je nooit tevreden stellen.

Van de week mocht ik ouderen uitzwaaien die meegingen met een uitje. De één met nog meer rimpels dan de ander. En mooi dat ik ze vond! Prachtige doorleefde gezichten, met ieder ongetwijfeld een eigen rugzak. Het leven verloopt niet voor iedereen zonder obstakels die overwonnen moesten worden.

Aan de andere kant heb ik, recentelijk, mogen genieten van plaatjes van een pasgeborene. En heeft u een klein baby’tje van een paar uren oud al eens goed bekeken? Vol met rimpels! En schattig dat we dat vinden!

Dus eigenlijk is het hartstikke krom. Bij baby’tjes en bij ouderen vinden we het horen, maar in de tussenliggende periode...

Misschien moet ik gewoonweg genieten van het al het moois wat op mijn pad komt en ja, de hindernissen zullen ongetwijfeld hun sporen achterlaten. En ach, een rimpeltje meer of minder of hangende kippenvleugeltjes, wat maakt het uit. Alleen die grijze haren blijf ik nog maar even verdoezelen, daar voel ik me goed bij. 

Het leven is te kort om me druk te bijven maken om iets wat je niet tegen kunt houden. Bovendien ben ik blij met alle levenservaring die ik heb op mogen doen. De rimpeltjes neem ik dan maar op de koop toe, die heb ik verdiend. En volgens mij geldt toch echt; Ben je blij met jezelf, dan straal je dat ook uit. En dat is pure schoonheid.

Karin Kayadoe
Fractievoorzitter Leefbaar Ridderkerk