Ridderkerkse strapatsen (4)

23 November 2020, 10:21 uur
Columns
mainImage

Ridderheldenpas
In mijn column van 31 augustus jl. schreef ik over de Ridderhelden en een bedrijf waarbij het tegoed van de Ridderkerkpas kon worden besteed: de e-smokewinkel. Bij wet is echter geregeld dat het bekendheid geven aan deze bedrijven of aanprijzen van de artikelen hiervan niet is toegestaan.

Met betrekking tot de Ridderkerkpas voor de Ridderhelden is dit bedrijf als uitgavemogelijkheid van het shoptegoed inmiddels verdwenen. Tot mijn verbazing zag ik echter dat mantelzorgers hun mantelpluim nog altijd bij dit bedrijf kunnen uitgeven. Moet ik hieruit de conclusie trekken dat het college van burgemeester en wethouders lak heeft aan de wet?

Wellicht heeft het college hierin andere belangen. Ik zit te denken aan sponsoring voor de ijsbaan, maar dan kan ik ze uit hun droom halen, want het maken van reclame van en voor deze bedrijven is eveneens wettelijk verboden. 

Als burgers worden wij geacht ons aan de wet te houden, andersom verwacht ik dit ook van het college van burgemeester en wethouders.

Raadsvergadering
Afgelopen donderdag was er weer een raadsvergadering. Ondanks dat de raadszaal coronaproof is gemaakt, werd er toch digitaal vergaderd. Er is kort geleden sprake geweest van een groot aantal landelijk geconstateerde besmettingen. Deze zijn landelijk inmiddels gehalveerd, al doet de Ridderkerkse bevolking verwoede pogingen om in de top twintig van de landelijke besmettingen te komen c.q. te blijven.

Maar dit neemt niet weg dat de raadsvergadering best fysiek had gekund, al was het alleen al om een politieke discussie niet uit te sluiten. Bij deze digitale vergadering ging er nog al wat fout en was het begin ervan een aanfluiting.

Zo kon Arianne Ripmeester (PvdA) kennelijk niet gevonden worden door de technische man en griffier van de gemeente, terwijl haar initialen, AR, de gehele vergadering - onder op de balk waar de aanwezige raadsleden vermeld staan - zichtbaar was.

Heel eerlijk gezegd bekroop mij het gevoel dat hier een spelletje werd gespeeld. Was er angst dat mevrouw Ripmeester aan het eind van haar bijdrage een statement zou maken over het haar, door de coalitie, niet gegunde nestorschap? Zoals de waard is vertrouwd hij zijn gasten.

Ik vond de bijdrage van de fractievoorzitter van de PvdA bij het agendapunt 'waarneming raadsvoorzitterschap' zeer netjes en het statement wat de raadsleden van PvdA en Burger op 1 maakten om de vergadering daarna te verlaten was terecht. Het besmuikt lachen hierom van het raadslid van GroenLinks en het vrouwelijke raadslid van de ChristenUnie was daarentegen beschamend.

Heel eerlijk gezegd had ik verwacht dat alle vrouwelijke raadsleden, na de bijdrage van Jeroen Rijsdijk, de vergadering zouden verlaten als protest tegen de gang van zaken omtrent deze verkiezing. Maar kennelijk woog de partijdiscipline zwaarder dan het maken van een statement.

Voor de woningzoekende starters was er ook weinig goed nieuws te horen. Ridderkerk moet in 2021 aan tweeënzeventig statushouders een woning leveren, vertelde wethouder Japenga op vragen hierover van de Partij van de Arbeid. Gelet op het geringe aantal sociale huurwoningen biedt dit weinig perspectief voor starters, waarvan er zijn die al elf jaar staan ingeschreven.

Ik zou zeggen: sloop de huishoudschool en zet daar starterswoningen neer, dit is hard nodig.

Landelijk messenverbod
Onze burgemeester was deze week op televisie te zijn bij het programma Danny op Straat. Dit naar aanleiding van het landelijke messenverbod. Danny Ghosen interviewde een aantal Groningse minderjarige jongeren met een allochtone achtergrond die regelmatig met messen op straat te vinden zijn.

Uit hun woorden viel op te maken dat zij niet bepaald onder de indruk van de straffen zijn die zij krijgen opgelegd bij misdaden. Bij moord twee jaar zitten, enkelband en reclassering en het leven gaat weer verder. 

Aan onze burgemeester werd een reactie gevraagd op het messenverbod. De antwoorden waren niet bepaald zodanig dat de jeugd met gezwinde spoed nu de messen gaat inleveren. Preventief fouilleren en het aanwijzen van gebieden waar dit ten uitvoer mag worden gebracht zijn doekjes voor het bloeden. Hier wordt om gelachen bij deze figuren. 

Daarnaast is het stadium van in gesprek gaan met deze personen al een tijdje een gepasseerd station. Binnen hun kringen hebben zij aanzien en de jeugd in hun omgeving wil dit aanzien ook zien te bereiken. Zolang achter de huisdeur deze knapen niets in de weg wordt gelegd en er geen sociale controle plaats vind, blijft het dweilen met de kraan open.

Het enige wat helpt zijn keiharde straffen. Om die reden zouden dit soort misdaden uit het jeugdstrafrecht moeten worden gehaald en moeten worden behandeld conform het volwassenstrafrecht.

Haal ze voor een hele lange tijd van straat, dat is de enige remedie. Alleen zo kan recht worden gedaan aan slachtoffers en nabestaanden van slachtoffers van dit straattuig.