Het is gelukt; de eerste dag dat de herfst is ingegaan zon pakken en de dag afsluiten met een mini bbq. Gewoonweg een cadeautje. Aangezien er, gezien het herstel van mijn pols, geen zomervakantie inzat, ben ik er een paar dagen tussenuit gegaan naar de Zeeuwse kust. En wat een geluk heb ik! Precies de laatste dagen mooi weer mee kunnen pakken voor het omslaat naar echt herfstachtig weer. Ze zeggen wel eens.... je krijgt wat je verdient. In dat geval: het wordt heel erg door mij gewaardeerd. 

Genieten van de kleine dingen. Op een tafeltje verzamel ik al mijn vondsten geraapt tijdens de wandelingen met de honden. Een hele bijzondere combinatie, nog niet eerder is het me gelukt om kastanjes en rozenbottels tezamen met schelpen te verzamelen. Met mijn blote voeten in het water op zoek naar mooie schelpjes om als herinnering mee te nemen. Water dat gewoon nog niet koud aanvoelt. Het is een waar feestje. Op mijn terugtocht naar het huisje een mooie kastanjeboom tegenkomen waar de vruchten daadwerkelijk op knappen staan. Met een beetje wind zullen de verse kastanjes er zo uitvallen. Een paar lagen er wel al op de grond. Ze liggen nu prachtig te pronken bij de schelpen.

De ondergaande zon fotograferen bij een meer. De lucht kleurt mooi rood, het water weerspiegelt het tafereel. Er staat vrijwel geen wind, het water is rimpelloos. Een meeuw scheert over het water. In de verte laten nog wat vogeltjes van zich horen met wat gekwetter. Wat een verschil met de Randstad. Nu hoor ik gewoon echt geen verkeer. Op zich wel logisch, geen wegenknooppunt in de buurt. Thuis hoor ik de achtergrond geluiden niet eens meer, maar zo met deze echte stilte realiseer ik me wel dat het in sommige gebieden nooit stil is. En ook nooit stil zal worden.

Op het grasveld liggen wat blaadjes van een berk. Het bladgroen is al vergaan, er ligt alleen nog een skelet van wat ooit een groen blaadje is geweest. Met een hele strakke blauwe lucht is het gelukt om ook hier een bijzonder plaatje van te maken. Heerlijk om zo even jezelf los te kunnen maken van alle dagelijkse beslommeringen. Sommige zaken hakken er echt in. Heerlijk om zo op te kunnen laden. Al laten de eerste donkere wolken zich al weer zien. Velen zullen ongetwijfeld volgen of al onderweg zijn. Maar dit cadeautje pakt niemand me meer af.

Een ware ommezwaai, van zomerjurkjes kunnen dragen naar warmere uitvoeringen. Van teenslippers naar gewone schoenen. Van zonder jas naar buiten, de rits dicht doen en wellicht de sjaal alvast klaar gaan leggen. Niks zo veranderlijk als het weer. We zullen ons weer snel aan moeten passen. Ach, met een paar dagen weten we niet meer beter. Bestaat daar niet het hele even uit? Aanpassen, je eigen weg zien te vinden in veranderingen met af en toe een pas op de plaats om alles weer in het gareel zien te krijgen.

Karin Kayadoe
Fractievoorzitter Leefbaar Ridderkerk