Niets is meer zoals het was. Voorlopig zijn alle noodmaatregelen nog steeds van kracht. Binnenkort horen we of er weer een beetje meer zal kunnen.

Zwaar zal het zijn voor ouders die nu ineens alle dagen de kinderen thuis hebben. Ongetwijfeld zullen er dan zeker momenten zijn dat je zou willen dat ze achter het behang geplakt konden worden. Ik zou het me zo voor kunnen stellen. Zeker weten doe ik het niet. De mijne zijn al groot en het huis uit.

Zorgen heb ik om onze ouderen, die hun wekelijkse uitjes moeten missen, de aanloop een stuk minder of wellicht nihil is. Natuurlijk zijn er genoeg communicatiemiddelen, maar het is toch wel een heel verschil of iemand echt lijfelijk aanwezig is of dat je tegen een schermpje aan moet praten.

Ongerustheid bij ondernemers, hoe gaat het lopen? Welke zware wissel trekt dit op onze economie? Kun je je baan behouden? Zo zijn er op vele vlakken veel onzekerheden ontstaan. Zo lastig om alles in een column te benoemen. 

Gelukkig ontstaan er ook hele mooie initiatieven, om het leven toch een beetje aangenaam te houden of in ieder geval een glimlach op een gezicht proberen te toveren. Zoals bijvoorbeeld de berenjacht: simpel een beertje voor je raam zetten en men heeft iets om naar te kijken. Maar ook ouderen worden verrast met een kleine attentie of een mooie krijttekening. Vele mooie ideeën zijn en worden uitgevoerd. Vergeef me dat ik ze niet allemaal opnoem.

Het trekt een enorme wissel op veel mensen merk ik, niet iedereen vindt het gemakkelijk. Het is ook lastig en best zwaar om zo min mogelijk naar buiten te gaan of in ieder geval niet onnodig. Velen houden zich gelukkig wel aan alle maatregelen die genomen zijn.

Begrijpen, beseffen of snappen waarom is soms best lastig. Tot je het zelf in je nabijheid meemaakt. Je van dichtbij ziet wat de uitwerking van het hebben van het coronavirus kan zijn. Via een scherm zien hoe iemand worstelt om te proberen te herstellen. Helaas lukt dat niet iedereen. Moet je afscheid van iemand nemen en kun je een ander weer thuis verwelkomen. Hoe dubbel en bizar is het soms. Een rollercoaster is er niks bij.

Als je dan de mensen in de zorg, volledig ingepakt, hard ziet werken om een ieder zo goed mogelijk te laten herstellen. Dan heb ik daar bewondering voor. Ga er maar aan staan. Een aai over de bol of even een arm om iemand heen, dat is niet te doen in die beschermende kleding. Als je van hen hoort hoe zwaar dit ook voor hen is. Woorden zullen nooit goed genoeg weergeven in welke wereld zij dagelijks moeten werken.

Des te meer moeite heb ik er mee dat niet iedereen beseft dat alle maatregelen niet voor niks zijn genomen. Er tegen aanschoppen, al dan niet op social media. Of gewoon hun eigen ding blijven doen. Ik hoop niet dat ze eerst afscheid van een dierbare moeten nemen en de gang daar naar toe moeten meemaken, alvorens ze snappen waarvoor de huidige noodmaatregelen zijn genomen.

We hebben een mooi paasweekend dat al is begonnen, het zal anders zijn dan wat we gewend waren. Gewoon maar het beste ervan maken, wie weet komen er betere tijden er weer aan. Daar kunnen we alleen met elkaar aan werken.

Graag wens ik u; mooie paasdagen!

Karin Kayadoe
Fractievoorzitter Leefbaar Ridderkerk