Marco Pastors zei het op 6 mei bij “Wakker Nederland” treffend: “Pim heeft de lat voor zijn opvolgers erg hoog gelegd.”

Fortuyn legde zijn vinger op de zere plekken in onze samenleving en maakte veel bespreekbaar. We weten allemaal hoe het komt dat hij nooit de kans heeft gekregen om die zere plekken te onderzoeken en te genezen. Als iemand overlijdt wordt vaak gezegd, zolang hij nog in onze gedachten is, leeft hij voort.

Zo is het ook met Pim Fortuyn. Na de door hem opgerichte LPF zijn veel pogingen gedaan om – met zijn boeken in de hand – een partij op te richten om met zijn politiek door te gaan. De LPF werd een fiasco en ook anderen zoals Rita Verdonk lukte het niet een gedegen partij op te richten. Toch is bij verschillende partijen iets doorgedrongen. BBB, NSC, Forum, JA21 en de PVV hebben allemaal een vleugje Fortuyn. De één wat meer dan de ander.

Toen Fortuyn begon was één de stokken om hem te slaan dat hij artikel 1 (anti-discriminatie) van de grondwet overbodig, ja zelfs gevaarlijk vond. Alle andere artikelen garanderen al dat er niet gediscrimineerd kan en mag worden, vond hij. Nu echter komt de vrijheid van mening, ook een grondwetsartikel, in het geding. Hij krijgt dus volkomen gelijk.

De opkomende woke cultuur heeft zijn angst omgezet in waarheid. Alles dat je zegt, moet je op een weegschaal wegen. Wij Rotterdammers hebben het woord op onze tong liggen. In de gemeenteraadzaal zitten een paar collega’s (ik noem geen partijen) die niet luisteren naar wat wij van Leefbaar Rotterdam - de partij van Pim Fortuyn - te zeggen hebben, maar die luisteren om ons te betrappen op een in hun ogen verkeerd woord, zodat ze voor hun eigen achterban hard “foei“ kunnen roepen.

In de raadzaal hangt een plaatje bij Pims zetel met daarop een verwijzing naar het enige raadslid dat ooit vermoord is om zijn mening. In zijn tombe is Italië ligt een foto waarin hij te zien is in actie als raadslid in dezelfde raadszaal.

Misschien is Leefbaar Rotterdam daarom wel zijn bekendste erfenis.

Zonder Pim was die partij natuurlijk nooit zo groot geworden. Daar waar andere opvolgers en navolgers faalden bleef Leefbaar Rotterdam overeind. Zelfs een aanval in de rug door de LPF met een groepje dat zich LPF Rotterdam noemden werd overleefd. Waar onze politieke concurrenten krompen tot bijna splinterpartijen zijn wij na de laatste verkiezingen weer de grootste. Wij hebben de verantwoordelijkheid om Pims partij op goede wijze te runnen. Een uitdaging die we graag aangaan.

En 6 mei herinnert ons er iedere keer weer aan waarom!.