Tijdens de Ridderkerkse Veteranendag op zaterdag 21 juni laten we onze waardering zien voor onze veteranen. In aanloop naar deze dag doen twee veteranen hun verhaal. Wat betekent hun diensttijd voor hen? In deze editie spreken we Rob Godijn (64).
 
Libanon-veteraan Rob is net terug van de Normandië D-Day-herdenkingen, waar hij met de Dutch Veteran Bikers Association (DVBA) op de motor naartoe is gereden. Daar heeft hij met andere Libanongangers ook nog een kameraad herdacht. “Die werd op 6 juni 1983 in Libanon geslachtofferd.”
Rob is als veteraan actief in allerlei verenigingen, zoals motorvereniging DVBA en de Nederlandse UNIFIL-vereniging. “Maar ik ben bijvoorbeeld ook lid van het Ridderkerkse Veteranencomité en heb goede contacten met de comités in Rotterdam en Hellevoetsluis. En ik ben vrijwillig kistendrager bij de UNIFIL-vereniging. Dat doe ik hoofdzakelijk voor Libanongangers, maar ook bij andere uitvaarten van militairen.”
Rob gaat graag naar de maandelijkse bijeenkomsten van deze verenigingen. “Het is iets heel bijzonders, die broederschap die je met elkaar hebt. Met de jongens met wie ik gediend heb, maar ook met andere veteranen. Dat heb je nergens anders. Niemand komt hetzelfde terug van een missie, daardoor is er altijd herkenning en saamhorigheid onderling.”
 
Dienstplicht
Rob werd in 1980 opgeroepen voor zijn dienstplicht en werd gestationeerd in Legerplaats Bergen-Hohne in Duitsland. “Een vriend van mij was al in Libanon geweest als beroepsmilitair. Dat leek mij ook wel wat. Ik gaf bij mijn adjudant in Duitsland aan dat ik wel naar Libanon zou willen. Kort daarna werd ik gebeld: ik kon in november of januari vertrekken. Ik koos voor januari en volgde in november en december een Libanon-training in Assen. Daarna was ik nog een weekje thuis en op 20 januari 1982 vertrok ik.”
De missie was voor de negentienjarige Rob een avontuur, maar ook spannend. “Het was een hele ervaring. We roteerden, zoals ze dat noemen. Wij kwamen daar onder applaus het vliegtuig uit, waarna de jongens die voor ons kwamen het vliegtuig instapten, onder applaus van ons. Daarna stapten we met onze plunjezak in een vrachtwagen en reden urenlang door Libanon. Dan kijk je je ogen uit. In de verte hoorde ik van alles.”
 
Vredeszone
Rob komt in vredestijd terecht in de UN-zone tussen Libanon en Israël. “Het was een vredesmissie, dus we moesten ons passief opstellen en alles goed in de gaten houden en controleren. Ik kwam bij de verzorgingscompagnie. Daar zorgde ik voor water en eten voor de soldaten, maar ook voor sigaretten en een biertje. Om de week gingen we op woensdag in Beiroet inkopen doen. Wat we daar niet konden krijgen, haalden we de andere week op woensdag in Haifa.”
“Toen ik werd ingewerkt ontdekte ik dat er ook contact was met de lokale bevolking. Daar gingen we op de thee, lieten er onze was doen en kleding repareren voor omgerekend een paar gulden. Er was veel dankbaarheid richting de Nederlanders. De omstandigheden waarin deze mensen leefden maakten echt indruk op me. Toen ik in augustus 1982 vertrok, heb ik al mijn privékleding daar geschonken aan een familie bij wie ik dagelijks even langsging voor een kop thee en een praatje.”
 
Invasie
“In de nachten werd ik ingedeeld voor wachtdiensten en patrouilles, overdag moest ik beschikbaar zijn voor de ‘Dutch PX Shop’. De eerste maanden verliepen vrij rustig. Dat veranderde toen ik op 4 juni 1982 op wacht stond. Die nacht viel Israël Libanon binnen en zaten we door de invasie ineens in oorlogstijd. Ons werd verteld: je mag niet schieten, stel je passief op. Met vrachtwagens bouwden we een soort buffer om ons materiaal te beschermen en te zorgen dat de Israëliërs niet op ons terrein konden komen. We konden toen ook niet meer naar Beiroet en Haifa voor inkopen. Toen ik een keer met de aalmoezenier meeging naar een andere post om een kerkdienst bij te wonen, zag ik doorzeefde huizen. Ze hadden veel gebouwen vernietigd. Ik moet zeggen dat ik blij was dat ik in augustus weer wegging. Wij roteerden via het vliegveld van Tel Aviv in Israël. Ik heb daarna nog voor een jaar vrijwillig bijgetekend, Vrijwillig Nadienen noemen ze dat. Daarna ben ik weer de burgermaatschappij in gegaan.”
 
Ridderkerkse Veteranendag
Aanstaande zaterdag 21 juni vieren we van 13.00 tot 15.30 uur de Ridderkerkse Veteranendag. Dat doen we op het Koningsplein. We eren de veteranen die zich hebben ingezet in dienst van de vrede, nu en in het verleden.
Om 13.30 uur vindt de officiële opening plaats. Daarna is er van alles te doen: maak een rondritje in één van de legervoertuigen van TRIS, haal iets lekkers bij de poffertjes- en hotdogkraam en doe mee aan de bevrijdingsbingo tijdens het optreden van CRAZY Live. Er wordt ook één minuut stilte gehouden, waarna het Wilhelmus zal klinken.
Op www.uitagendaridderkerk.nl/veteranendag vindt u het hele programma. 

Rob Godijn (rechts) in Libanon.