Na vele inzendingen is Maarten Koeman uitgekozen als winnaar om dit weekend mee te rijden in een Volvo XC40 tijdwagen tijdens de marathon in Rotterdam. Maarten Koemen mag de 38ste editie van het topevenement van dichtbij meemaken. Deze fantastische dag wordt mogelijk gemaakt door Mobility Centre en Luxor Lease.

Maarten Koeman is uitgekozen vanwege zijn emotionele verhaal:

”Mijn naam is Maarten Koeman, ik ben 50 jaar en lijd aan taaislijmziekte (Cystic Fibrosis/ CF). Toen ik 17 jaar oud was ging het niet goed met mijn gezondheid. In die tijd lag de gemiddelde levensverwachting voor CF-patiënten rond de 18/19 jaar. Ik maakte een keuze die mijn leven (en mijn levensverwachting) in bijzonder positieve zin zou veranderen. Ik besloot om te gaan hardlopen. Omdat ik dacht dat het goed voor me zou zijn. Mijn eerste training duurde slechts een paar minuten, langer hield ik het niet vol.
Maar het voelde erg goed. De volgende dag ging ik weer.
Om een lang verhaal wat in te korten… Op 22 april 1990 liep ik in een tijd van 3:39:52 de marathon van Rotterdam. Het was na New York en Amsterdam mijn 3e marathon.

Een prestatie die niemand voor mogelijk had gehouden. Ik zou in totaal 9 marathons lopen. Een week voordat ik in november 2000 naar New York zou afreizen om mijn 10e (en laatste want ik voelde dat mijn gezondheid minder werd) marathon te lopen, kreeg ik helaas longbloedingen en volgde er een ziekenhuisopname.
Redelijk kort daarna moest ik helemaal stoppen met hardlopen; als gevolg van mijn ziekte bleek mijn lever er erg slecht aan toe te zijn.
Ik kwam op de wachtlijst te staan voor een levertransplantatie. Na een jaar vol onzekerheid kreeg ik op 23 september 2003 het bericht dat er voor mij een lever beschikbaar was.
Een donor redde mijn leven… Na mijn transplantatie had ik gehoopt het hardlopen weer op te pakken, maar het zou jaren duren voordat ik me fysiek gezien weer goed genoeg zou voelen, om weer met een minuut hardlopen te beginnen. Momenteel loop ik afstanden tussen de 5 en 10 kilometer, ik voel dat een langere afstand een te grote inspanning is.
Helaas is het lopen van een marathon dus geen optie meer.

Maar mijn liefde voor de marathon is er echter niet minder om. Ik sta regelmatig bij wedstrijden langs de kant en de marathon van Rotterdam kijk ik jaarlijks op televisie.
Toen ik gisteren de weersverwachting voor aanstaande zondag hoorde, deed me dat aan mijn deelname aan Rotterdam denken.
Ook toen ging er aan de marathon een koude periode vooraf en sloeg het weer die zondag om. Nu kunnen de lopers gelukkig op zaterdag al enigszins wennen aan de hogere temperaturen, maar toen sloeg het weer om toen we al in het startvak stonden. Sommigen ingesmeerd met vaseline… Ik meen dat 25% van de lopers uiteindelijk niet gefinisht is.
Vanmiddag zocht ik op Twitter of er al wat te lezen viel over de marathon van aanstaande zondag en de hogere temperatuur.
En toen viel mijn oog op een bericht waarbij Mobility Centre een gast zoekt voor in de tijdwagen. Wow!!! Ja dat is natuurlijk wel een hele grote wens van mij om de marathon op zo’n bijzonder manier te mogen beleven. En die wens had ik al in 2002… Toen ik in 2002 op de wachtlijst stond voor mijn levertransplantatie, was ik mij heel erg bewust van het feit dat ik zou overlijden als er niet op tijd een donorlever beschikbaar zou komen. Ik probeerde met de beperkte energie die ik had, nog een aantal mooie dingen te beleven. En één van die dingen die ik probeerde te regelen was het bijwonen van de marathon van Rotterdam in een volgauto of op een begeleidende motor.

Ik schreef destijds een mail aan Gerard Nijboer (die ik enigszins kende uit mijn marathontijd) of hij iets voor mij kon regelen, maar helaas lukte hem dat niet.
Nu zoveel jaar later, getransplanteerd en wel, voelt het heel erg bijzonder om dit bericht op Twitter tegen te komen. Alsof het zo moet zijn.
En ja u zou mij dolblij maken met deze zitplaats. Om de marathon op zó’n manier te mogen kunnen meemaken, dat zou echt uniek zijn.
Dan zou ik na al die jaren tóch nog mijn 10e marathon finishen…

Een heel hartelijke groet,
Maarten Koeman”