Levenspad

23 June 2018, 10:44 uur
Columns
mainImage
Digitaal Dagblad
Afbeelding is niet meer beschikbaar

Vorige week was het weer zover. Het moment waarop veel leerlingen die examens hadden gedaan, te horen kregen of ze al dan niet geslaagd waren. Wat een vrolijk gezicht die vlaggen met tassen eraan. Voor degene die nog een her te gaan hebben of het helemaal over moeten doen, ga ervoor.

Ongetwijfeld is al voor het examen bedacht of er wel of geen  vervolgstudie gedaan gaat worden. Wat een moeilijke keuze is dat tegenwoordig. Er is zoveel aanbod. En dan heb ik het nog niet eens over of je al zou weten welke baan bij je past.
Er zijn volgens mij maar heel weinig mensen die van kleins af aan al weten waar hun passie ligt. Want hoe mooi zou het zijn als je je werk zoveel plezier geeft, dat het niet als werken voelt.

Zelf had ik als klein meisje bedacht dat ik later boerin zou worden of in ieder geval iets met buiten werken. Want binnen zitten zou echt niet bij mij passen, dacht ik toen. Ik kan u vertellen; die boerderij is hem niet geworden. Mijn droom om twee eigen schaapjes te hebben, daar is helemaal niks van terechtgekomen. De namen die ik ze had willen geven houd ik nog maar even voor me. Je weet immers maar nooit wat het leven voor je in petto heeft.

Maar waar kwam ik uiteindelijk dan wel terecht? Op kantoor! Eerlijk is eerlijk, ik moet toch wel bekennen dat je als scholiere echt geen idee hebt wat werken op een kantoor nu inhoud. Het gaf me juist veel voldoening. Wie had dat ooit gedacht? Ikzelf al helemaal niet. Als ik dan kijk waar ik me nu mee bezighoud en dat ik zelfs columns mag schrijven, zou echt nooit bij me opgekomen zijn. Zo zie je maar dat het wel eens heel anders kan lopen.

Is het erg? Heb ik er spijt van? Absoluut niet. Niets zo veranderlijker dan een mens. Je hele leven blijf je leren. Je schijnt er nooit te oud voor te zijn. Vallen en opstaan hoort er ook bij. Het doel is om vooral je plezier en passie te vinden. En dat is een lastige. De wereld verandert voortdurend en dat zal altijd zo blijven. Banen die nu gewoon zijn, zijn wellicht over enkele jaren weer verdwenen. Dit is niks nieuws. Wie herinnert zich nog de stationsjuffrouw of de bezembinder?

Zo zullen er ongetwijfeld nieuwe beroepen al in de maak zijn of ontstaan. Het allerbelangrijkste wat ik tot nu toe geleerd heb is; wanneer je iets met plezier doet, doet je dat zelf ook goed. Maar ook degene waarvoor je bezig bent. Wanneer je geholpen wordt door iemand met plezier in zijn werk, merk je dat meteen op. En soms komt er dan ook iets op je pad, waar jezelf nooit bij stilgestaan zou hebben. Pak die kans en ga de uitdaging aan. Want jouw levenspad ontstaat door te blijven lopen.

Karin Kayadoe
Raadslid Leefbaar Ridderkerk